Groot Nederland. Jaargang 41

[p. 25]

Roekeloos drinklied

Welaan, de glazen hooggeheven,
De dorst gezelt ons op de wegen
Als trouw genoot en duur kompaan:
Niets anders is in 't hart bekleven -
Wij zijn ons pad alleen gegaan.

Ook ons was eens een lief gegeven,
't Lot heeft ons van haar borst gedreven -
Heeft niet een man voor méér te staan?

Daarom: de glazen hooggeheven,
Slechts dorst rest ons op onze wegen,
Als zweep voor 't hart en duur kompaan.

Ons pad staat rauw in 't hart geschreven,
Maar werd de leid-ster van ons leven
Vergruisd door 't knotten van haar baan,
De storm gebroken in de reven
Op 't strand van 't dagelijksch bestaan?

O heil! Het glas omhooggeheven,
Heil dorst, God's dorst op onze wegen,
Onleschbaar hart, gij duur kompaan!

Wat heeft mijn lief alleen gedaan -
Vond zij bij hen die achterbleven
Een andren arm, een andren traan?

Hoog, hoog het glas toch opgeheven,
Niets breekt de verte onzer wegen:
Slechts dorst - geen lief, geen heul, geen waan!

JAN REDAM