Groot Nederland. Jaargang 19

[p. 633]

Één glimlach.

Wees niet op 'n glimlach gierig...
't Is zóó gauw, zóógauw voorbij;
't is voor u, och, toch zóó weinig,
maar zóóveel, zóóveel voor mij.

Wees niet boos, dat ik dit vrage.
Geef hem of 't 'n aalmoes waar;
armer zal het u niet maken
en ik.... snak, ik snak ernaar.

'k Zal hem in m'n hart ontvangen
en hem dragen met me meê;
hij zal 't licht zijn op m'n wegen
en me leiden schreê voor schreê.

Als de nacht komt en ik eenzaam
zit te staren voor me uit,
tot de warme tranen komen
en ik zit te snikken luid....

Als er aan den donkren hemel
niet één sterretje meer staat
en 'n groote zwarte wolke
langszaam voor m'n oogen gaat....

'k Zal dan bêi m'n oogen sluiten
en nog slechts uw glimlach zien,
als 'n wonderlicht zal 't wezen,
dat me ware troost komt biên.

'k Zal me dan te ruste leggen,
moegeweend, maar stil gesust.
En ik zal zóó heerlijk droomen
van 'n engel, die me kust.

Jos. Jansen.