Groot Nederland. Jaargang 16



[pagina 669]
Klacht. O, de vòlheid van den zomer Die de vage, matte pijn Van den moedeloozen droomer Tot een looden last doet zijn... O, de zware, zwoele nachten Die, van bloemengeur belaên, Vrede noch vertroosting brachten Als hun duister is gegaan... Ach, de wreede, volle zomer Doet verlangen's vage pijn Van den eenzaam-droeven droomer Tot een donker dorsten zijn! O.v.E.