Groot Nederland. Jaargang 16

[p. 442]

Het verre graf

De stille sneeuwen velden droomen
Van vreugden die de Zon eens gaf -
Ik ben een eenzaam kind en huiver
En mijmer over een vèr graf.

Boven de branding van het leven
Nevelt het licht van heugenis:
Matgrijze weerschijn van verleden,
Ik voel uw troost om mijn gemis!

Mijn hart is warm, in wijden weemoed
Verwazigde een verhuld verdriet...
Ver weg - over de bergen - sluimert
Het Woord van een schoon levenslied -

De stille sneeuwen velden droomen...
De witte winter zwaait zijn staf.
Ik ben een eenzaam kind en huiver
En mijmer over een vèr graf.

L. Ali Cohen.