Groot Nederland. Jaargang 9

[p. 172]

De nevelvloot
door Nico van Suchtelen.

De grauwe neevlen traag en triestig slepen
Over de matte, moedelooze zee;
De stille Somberheid houdt strand en ree
En golve' en hemel eindeloos omgrepen.

Langs vage kimme schuiven schimm'ge schepen:
Elk draagt zijn schat van wonderen en wee,
Maar geen keert in: eeuwig, van zee tot zee,
Zijn zij gedoemd hun lasten voort te slepen.

O ziel, die naar uw wijdverdoolde droomen
Nu eenzaam uitstaart aan verlaten ree,
- En al uw hoop hebben zij mee genomen -

Geen brengt de winst van verre wondren mee?
Hun trage schimmen zie ik gaan en komen,
Voorbij.... een vloot van neevlen over zee.