|
| |
| |
| |
Gedichten
Door René de Clercq.
Hemel-huis.
'k Voel me een kleinen koning
Vrouw en kind te schragen
Wees mijn engel, vrouwke,
Wees mijn stoutste roemen,
Wees mijn zoetste troost,
Och, waar menschen strijden,
| |
| |
| |
Vóór 't Kantkussen.
Wie zal dat kantje dragen?
- Het liefste kind, het koningskind,
Het liefste kind van 't land!
Zachtjes, zachtjes, zachtjes,
Waar die gedachtjes reizen?
- Naar 't liefste kind, naar 't koningskind,
Naar 't liefste kind van 't land!
Kinders gaan als klosjes;
Wie reikt er u zijne armen?
- Het liefste kind, het koningskind,
Het liefste kind van 't land!
| |
| |
| |
Het Lied van het Vlas.
Zaaiers en wiedsters, slijters en booters,
Al dat hoeven en hekkens heeft;
Hooge schelvers en diepe rooters,
Al dat zwingelt en spint en weeft;
Jubelt en zingt en zwaait de handen!
Viert het edelste veldgewas!
Leven de Leye en de Leyelanden!
En 't vlas, en 't vlas, en 't vlas!
Herelkes, goud in groen gegoten,
Bloemekes, blauw gelijk de lucht;
Bollekes, dik en dicht gesloten,
Glanzende zaden, vrome vrucht!
Jubelt en zingt en zwaait de handen!
Viert het edelste veldgewas!
Leven de Leye en de Leyelanden!
En 't vlas, en 't vlas, en 't vlas!
Eindt er een arbeid een ander begint er;
Zerp is het zweet maar zoet de loon;
Weelde in den Zomer, weelde in den Winter,
't Jaar is gesierd met een vlassene kroon.
Jubelt en zingt en zwaait de handen!
Viert het edelste veldgewas!
Leven de Leye en de Leyelanden!
En 't vlas! en 't vlas! en 't vlas!
| |
| |
| |
Zegen het Land, o Heer.
De zee, het veld, den heuvel....
Gebieder, burger, werker....
Maak geest en armen sterker,
Zijn doel, zijn daad, zijn pogen,
Zijn wijsheid en vermogen.
| |
| |
| |
Kind van mijn Liefde
't kind van mijn liefde en hart!
Maart, 1906.
|
|
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd