Groot Nederland. Jaargang 1

[p. 653]

Gedichten.
Door Richard de Cneudt.

Lijk stalen hamerkens-getiktak, klaar
op effen zilvren schalen, klinkt de klank
van kerkeklokjes zoet en wonderbaar,
en 't ruischend loof hangt vol met stil gezank....

Zacht, over 't roerloos vijverwater, waar
in 't schoon gespeel van wislend lijngerank
- elk halsbeweeg een rhytmisch droomgebaar -
de witte zwanen roeien, lenig slank,

buigen der boomen licht-beroerde kroon
hun blaadren-kantwerk, langzaam, vredig-schoon,
met fijn-roze avondglansen volgevloeid....

Op grilge grijze rotsjes, week gestreeld
door 't water, dat zoet-zingend neerwaarts vloeit,
staan eenden roerloos, als in droom gebeeld....

[p. 654]

II. Avond-park.

 

Door donkergroen kastanjelarenloover,

 

met kegelbloesems, wit en rozerood,

 

sterft, in oranjegouden straalgetoover

 

de schoone meizon heur gerusten dood.

 

 

 

Op lange lichtstralen geroeid, drijft over

 

fijn-blauwe luchtzee witte wolkjes-vloot;

 

zacht-zingend windje, koelte- en rustbelover,

 

fluistert vlei-streelend aan, en klaar en groot

 

 

 

tusschen ruizlende blaren, vonkt éen sterre,

 

eenzame droomster, die den stillen groet

 

van meinachts gouden naadring brengen moet....

 

 

 

Langs sluimrende avondlanen zingt, heel verre,

 

hupplend op luchtge voetjes van geluid,

 

kindergespeel, en sterft weemoedig uit....