De grappige muyzeval
(ca. 1815)–Anoniem grappige muyzeval, De–
AuteursrechtvrijOp de wyze: Hoe zoet is het minnen.Laastmaal ging ik door het Veld,
Met myn Brak en Haazewinden,
Om het wild eens te verslinden,
Langzaam aan ik wierd ontsteld,
Digt al by die groene Falyën,
Begon myn hert schier te verblyën,
Een zoet geluit, een zoet geluit,
Van een schoon Veldgodinne,
Ik bleef wat staan verzinnen.
Jager,
Door den zank en melody,
Van die schoone Herderinne,
Wierd myn hert gekweld van binne;
Ik voegde my stil aan haar zy,
| |
[pagina 49]
| |
Ik zei zoete lief ik moet wat rusten,
Aen uw zy en in dees Kusten,
ô Zoete velde blom, ô zoete velde blom,
Mogt ik uw Dienaer wezen,
Dan was myn pyn genezen.
Herderinne.
Jager ik blyf in eenigheid,
En met myn schaepkens wil ik leven,
In het zoete veld verheven,
By de zoete liberteit,
Want ik heb geen lust in paere,
Ik ben nog te jong van jaere,
Ach Jager zoet, Ach Jager zoet,
Wilt een ander maer minne,
Maer geen Herderinne.
Jager.
Schoonste Velde-blom van 't land,
Laet my uwe Dienaer wezen,
In het groene veld verheven,
By uw schaepkens heel sermand,
Ik zal uw schaepkens helpen weiden:
En van den Wolf wel bevryden,
By dag en nagt, by dag en nagt,
Zal ik by uw schaepkens wezen,
Wilt my uw trouw nu geven.
Herderinne.
Jaeger ik heb geen vermaek,
Als in het zoet vogels zingen,
Daarom wilt uw gouw verzinnen,
Want gy my niet aen en staet,
En laet my in deze kusten,
Hier al by myn schaepkens rusten:
En by het geklank, en by het geklank,
| |
[pagina 50]
| |
Van de vogelen dieren,
Die hier in het veld al zwieren.
Jager.
ô Schoonste blom van het land,
Laet my tog uw min verwerven:
Anders moet ik treurig sterven,
En zyt doch door min constand,
Want ziet de vogelen en dieren,
Hoe zy in de velde zwieren:
Al door de min, al door de min,
En met zoete tyden,
Haer tot de min bereiden.
Jager.
Het paert door min al wat 'er leeft,
Ja de visschen in de stromen,
Het gevogelt komt ons tonen,
Hoe het met zyn gaaiken herleeft,
Ja het wreedste dier op d'aerde,
Door de min het ook al paerde,
Schoonste Godin, Schoonste Godin,
Laet my tog troost verwerven,
Of ik moet van liefde sterven.
Herderinne.
Jager zo ik ken uw hert,
Ik zal myn trouw in 't veld u geven,
By myn Schaepkens zoet verheven,
Gedaen is al uw pyn en smert,
Ik zie uw standvastigheden,
Nu zullen wu haest op heden,
In 't groene veld,
Met vreugden herleven,
Al door de min gedreven.
Herderinne.
Alle Minnaers van het veld,
Wilt nu al hier vergaeren:
| |
[pagina 51]
| |
Herders hoort naer myn verklaren,
Op de Bruilofst-Feest verzelt,
Speelt nu ook op de Trompetten,
Cither, Fluit en de Cornette,
Maekt zoet geschal, maekt zoet geschal,
En laet de Romers klinken,
Wilt de Santen nu drinken.
|
|