De grappige muyzeval

[p. 31]

Minnezang tusschen een Vryer en Vryster.

Op een bekende wys.

1.

Je word van myn gegroet,
Engelinne zoet,
Troost van myn jonk hertje,
Uw aengenaem gelaet,
Al te boven gaet,
Voldoet myn begeerte,
Je maek van uw schoonheid,
Werelds ydelheid,
En uw lieve lonkjes,
Die brenge myn tot pyn,

[p. 32]

 

Wees myn medicyn,

 

ô Zoete ziel van myn.

 

2.

 

Blaek tans jou herte-vier,

 

Door het minnevier,

 

Gaet na een fontyne,

 

Blus daer jou minnebrant,

 

Aen een effe strant,

 

By het water ryne,

 

Want uwe minnelust,

 

Zal nooit zyn geblust,

 

Daerom wilt vertrekke,

 

Schoon je myn liefde bied,

 

Ik en acht jou niet,

 

Ik laet jou in het verdriet.

 

3.

 

Ik sterf ô Engelin!

 

Door de kragt der min,

 

ô Wat droevige smerte,

 

Die jy myn hier aendoet,

 

Met uw stuurs gemoet,

 

Ik gevoel myn herte,

 

Met Minnepyn belaen,

 

Wilt uw oogen slaen,

 

Op myn vol mededoge,

 

En schenk myn maer uw trouw,

 

Overschoon Jonkvrouw,

 

Eer dat ik sterf van rouw.

 

4.

 

Ik was liever te zyn bespouwt,

 

Als te zyn getrouwt,

 

Met zo een valsche Vreijer,

[p. 33]

 

Die door zyn loos geklaeg,

 

Meenig kansje waegt,

 

Je zyt een verleijer,

 

Van veele Maegden teer,

 

Jy zal nooit myn eer,

 

Of myn Bloemetje plukken,

 

Schoon jy myn liefde bied,

 

Ik en agt jou niet,

 

Ik laat jou in 't verdriet.

 

5.

 

Aju dan stuurse Maegt,

 

Die ik zo opdraeg,

 

Myn getrouwighede,

 

Kom jy dan Bruidegoem,

 

Vol van eer en roem,

 

Zo gaen overtrede,

 

ô Ongelukkig Mensch,

 

Ik waer na myn wensch,

 

Liever nooit geboren,

 

Als zo te zyn veragt,

 

Door een loos geslagt,

 

Al om myn Minneklagt.

 

6.

 

Aju dan Engelin,

 

Die ik zo bemin,

 

Ik hoop u nog te vinde,

 

Hier of hier namaels al,

 

By 't Opperwezen al,

 

Je zyt myn beminde,

 

Gaet na de Eeuwigheid,

 

Weerelds ydelheid,

 

Wil ik gaen verlaete,

[p. 34]

 

Aju dan Liefje zoet,

 

Die myn treure doet,

 

Al met jou stuurs gemoed.