Golfslag. Jaargang 2

[p. 313]

Het klein gebed

Men schold mij loochenaar, noemde mij apostaat
En meer en erger, Heer. Dan heb ik steeds gezwegen.
Ik heb van U dit hart, mijn hoogste goed, gekregen;
Ik luister alle dagen, elk uur: het slaat.

Maar het is eenzaam, Heer. Zijn droeve kruistocht gaat
Door nacht en duisternis langs ongebaande wegen;
Het wenst Uw vrede en Uw rust, misschien Uw zegen,
Het vreest voortdurend dat het toch zichzelf verraadt.

Wees Gij mijn sterke steun, wees Gij mijn toeverlaat;
Verhoor het klein gebed, en komt het ongelegen
Heb dan geduld ermee. Dit hart is niet gestegen
Tot de serene hoogten waar het Uw gelaat

Mag schouwen als het is - waar alle wrok en haat
Dit menselijke deel - doven onder Uw regen
Van liefde. Leid het, Heer: dan zingt het langs de wegen
Die voeren tot de vlakte waar Uw toren staat.

Paul VAN CAMPE.