Golfslag. Jaargang 2

[p. 210]

Zouden alle d'herinneringen...

Binnen vergankelijke dingen
hebben wij tederlijk verwacht,
beving het wonderlijke zingen
rond morgenlicht en schemernacht.

't Stond in de grote kinderogen
gezogen en gegrepen en gegrift,
ontvankelijk ontvangen, zonder logen,
nog zonder vergiftigde drift.

Het lag in de prille gebeden
om kerkraam en Mariakroon,
verwierookt gleden
Gods kleuren doorheen den orgeltoon.

Onder gillende scheepsgeluiden
rilde de maanrivier,
de trek naar het zonnige zuiden
riep de vogels en 't hart van hier.

Binnen vergankelijke dingen
hebben wij tederlijk verwacht . . .
Zouden alle d'herinneringen
vergeefs zijn, omgebracht?

Paul DE VREE.

Uit de cyclus ‘DE SIRENEN’.