Golfslag. Jaargang 2

[p. 157]

Eenzaam lied

Ik zocht naar een huis dat ik wist
toen zag ik: het stond er niet meer.
Ik dacht mij te hebben vergist
en keerde op mijn stappen weer.

Een man die toevallig voorbijkwam
vroeg ik wanhopig om raad.
De blik waarmee hij me opnam,
was erger dan alle smaad.

Ik vroeg het nog een en nog een,
maar zij schudden meewarig het hoofd.
Tenslotte vroeg ik het iedereen
en mijn stem was moe en verdoofd.

Ik dwaalde langs alle straten,
Ik dwaalde doorheen de stad
en hoorde iedereen praten
over alles, en wat men liefhad.

De schemering kwam en de nacht . . .
- Mijn lieveling, waar je te vinden,
waar, waar toch ben je heengebracht
en wat rest mij nu, je welbeminde?

Een gebouw met zeer vele ramen,
een huis waar slechts schaduw is.
- Gevloektste van alle namen:
gevangenis! gevangenis!

Liane BRUYLANTS.