Golfslag. Jaargang 2

[p. 122]

Schipbreuk

Ik voer mijn hart, een rode boot,
het klare water dansend over.
Wie brak de ban, de broze tover,
vanwaar de roep: dit schip heeft nood?

Gedachten spanden toen de brug
van angst naar wil om wedervinden.
Mijn hopen weldë als de winden:
omhoog, dan kreunend weer terug.

Een morgen zong een zeemeermin
verweg vanuit de brute baren:
ach, rode boot, hoe jou verklaren
dat elk geluk bruist binnenin?

Ivo MICHIELS.