Golfslag. Jaargang 2

[p. 75]

In memoriam Felix Timmermans.

Het raam waarin de tuin te glanzen stond is nu gesloten,
op de brede tafel ligt nog wachtend blank papier.
De stille kamer is van een vreemde huiver overgoten,
en deze dode hier bewenen al de klokken van het stadje Lier.

En wat een levend hart aan schoonheid heeft geschonken,
blijft met dezelfde kleur en geur getekend in het woord,
en aan die milde wereld zijn wij vast verklonken,
en waar uw beeld voor ons onsterfelijk ook behoort.

En kost dit afscheid pijn, er is zoveel van u gebleven,
er is van u het geestlijk zaad dat niet vergaat;
en nimmer overwint de dood uw zang aan 't leven,
en nimmer breekt de band der trouwen die gij achterlaat.

Remi DE CNODDER.