Golfslag. Jaargang 1

[p. 367]

Nacht in de cel.

Zoo sliepen negerslaven in de nauwe boot.
De najaarsnachtkou sluipt om d'ongedekte lijven,
van rilling, zorg en angst, verlangen naar wat brood
konden boutaden, boert' het kwellen niet verdrijven...

Het hart schreit waar het hoofd tegen de planken stoot,
waar ledematen, lipp' in bittre kramp verstijven,
waar kuch en koorts ópkruipen naar den dood
en op het naspel alle zenuwen gespannen blijven.

Ach rust vol onrust, droom vol werk'lijkheid,
ach hoop vol wanhoop, wenschen vol verwenschen,
ach grond die wijkt voor grond'loosheid

van kwade macht' en menschen,
van 't lijden aan den tijd en d'ongerechtigheid,
die ons voorbarig vellen of verslensen.

Hendrik STORM.