Golfslag. Jaargang 1

Barabbas

Men draagt hem in triomf, den bruut, den ongetemde,
men roemt zijn visschenoog, zijn biceps en zijn schelden,
dat hij gemoord, gebrand heeft, niets hem remde,
vraagt veeleer onderscheiding dan vergelden...

Maak plaats voor één van onze helden!
Wie waagt den mensch, waarvoor wij stemden
te weerstaan? Waarom nog langer de gekwelde?
Breek Barabbas de boeien die hem klemden!!!

Vox populi, 't gepeupel tiert en giert,
het boft, het deint, het zoekt de zondebok,
bevrijding moet in roes en lust gevierd.

En Barabbas treedt aan, één spier, één wrok,
in één ondeelbaar oogenblik is d'arm gezwierd:

Een mensch blijft bloedend achter in een duister hok.

HENDRIK STORM.