Golfslag. Jaargang 1
(1946-1947)– [tijdschrift] Golfslag– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
[pagina 96]
| |
Herleving?Een paar weken geleden kwam senator Baur voor het KVHV te Leuven een rede houden. Massa-opkomst van de studenten. Verbondswacht gealarmeerd. Electriciteit in de lucht. De gemoedelijke speech van de prof werd dan ook een paar maal door incidenten onderbroken. Voor de buitenwereld blijft dat alles zeer... studentikoos. Nochtans, in het Verbond zelf woelt er iets. Zou het na jaren sleur en gedwee volgen terug de leiding nemen? DE leiding? Tot nu toe gold het ‘take it easy’ (Puinen werken zo ontnuchterend). Komt er terug fris bloed in de Vlaamse Hoogstudentenschap? Wij hopen het voor onze luisterrijke Alma Mater. | |
Durvende Jeugd.Walschap moet onlangs aan Hubert Lampo de preciese vraag gesteld hebben: ‘Maar wat willen nu eigenlijk de jongeren?’ Ditmaal kon Lampo niet ontwijkend antwoorden en zei beslist: ‘Terugkeren tot de Van-Nu-en-Straksers.’ Sinds wanneer keren jongeren terug? | |
Over bezinning gesproken! In ‘De Nieuwe Eeuw’ lazen we het volgende: Borms terechtgesteldWie Borms slechts één keer ontmoet heeft, weet, dat hij, hoewel zeker geen groot Staatsman, een volkomen oprecht en uitsluitend door idealistische motieven gedreven persoonlijkheid was. Thans is hij terechtgesteld, veroordeeld wegens collaboratie met de vijand. Men mag de activisten verwijten, dat zij dommer zijn dan ezels door zich twee keer aan dezelfde Duitse steen te stoten, men kan tevens begrip hebben voor de tragiek van het Vlaams-Nederlandse volksdeel, dat, ook nu weer, gehoond wordt door dit volk vijandige machten, - een tragiek, die in Vlaanderen zeer velen, hoezeer ten onrechte, uit idealistische overwegingen dichter naar den vijand dreef dan wenselijk was. Het recht moet zijn loop hebben, zijn harde loop, het kan het leven vragen, ook van een man die zijn leven gesteld heeft in dienst van zijn volk. Maar wij benijden geen rechter die vonnis te spreken heeft in politieke aangelegenheden. | |
‘Elseviers’ lijkverbranding‘Elseviers Weekblad’ biedt steeds degelijke rubrieken maar nog degelijker reklamen. Reklame is voor een tijdschrift steeds een zeer welkome finantiele verlichting. - Het staat hen vrij onverslijtbare scheermesjes of overzoete jam aan te prijzen. Hoe de ‘zich-katholiek-noemende’ Van Duinkerken zich echter verantwoordt wanneer wij in datzelfde tijdschrift een schitterende reklame over lijkverbranding kunnen vinden, vragen wij ons tevergeefs af. |
|