Den dubbelden en vermeerderden Goese nachtegaal

Aenspraak van een Cavalier, aen een jonge Dochter.

Stem: Mijn overschoon Godin.

Cavalier

CAtrijn aenhoort mijn nouw,
Bent gy nog niet van sinnen,
Met my haest gaen ten Trouw,
Ik heb u lang gevrijt,
Ach overschoon Godin,
En gy soo spijtig zijt,
Ey toont my weder-min.

Dochter.

Jonkman och hoort my aen,
'k Derf niet wederstaen,
U 't Ja-woort te gaen geven,
Gy moest by Vader gaen,
En by mijn Moeder me,
Of ik wel Trouwen mag,
Voor my ik ben te vre,
Al was 't morgen aen den dag.

Cavalier.

Ach schoonste die daer leeft,
Siet hoe mijn hartje beeft,
Van blijdtschap siet men hem springen,
Och die my voedsel geeft,

[p. 25]

 

'k Wil by u Vader gaen,

 

En sal hem vragen nouw,

 

Of hy wel wil toestaen,

 

Dat ik u trouwen sou.

 

De Cavalier komt by de Vader.

 

Ik wensch u goeden dag,

 

Och Vader hoort my ach,

 

't Is met u oorlof mede,

 

Dat ik u vragen mag,

 

U Dochter die ik min,

 

De Alderliefste mijn,

 

Ik meen u schoon Catrijn,

 

Laet ons vereenigt zijn.

 

De Vader spreekt.

 

Cavalier segt my ter stee,

 

Of zy wel is te vree;

 

Want tegen haren dank,

 

Sal 't niet geschieden mee,

 

Mijn reden wel verstaet,

 

Och Jonkman hoort na mijn,

 

Den Houwelijken staet,

 

Wil niet gedwongen zijn.

 

Cavalier.

 

Vader gelooft het vry,

 

Mijn Liefste is hier by,

 

Ik weet sy is te vreden,

 

Om te trouwen met my,

 

Seg nu och schoon Godin,

 

Tegen u Vader aen,

 

Of gy niet zijt van zin,

 

Met my te trouwen gaen.

 

Dochter.

 

Ja Vader sprak de Meyt,

 

En dat in eerbaerheyt,

 

Wil ik met hem wel trouwen,

 

Soo gy te vreden zijt,

[p. 26]

 

Hy heeft my lang bemind,

 

En ook gesproken aen,

 

Och Vader met dees Vriend,

 

Ey wilt het niet afslaen.

 

Vader.

 

Wel veel geluk Jonkman,

 

Al met mijn Dochter dan,

 

En leeft samen in vrede,

 

Och Vader waer ik kan,

 

Tot in der eeuwigheyt,

 

Sal ik haer trouw bystaen,

 

Tot dat de Doodt ons scheyt,

 

Sal ik nooyt van haer gaen.

 

Bruygom.

 

Komt nu mijn waerde blom,

 

Met uwen Bruydegom,

 

Komt dan mijn toeverlate,

 

Daer is soo dikwils om,

 

Gestaen heb voor u deur,

 

Mijn overschoon Godin,

 

Nu zijt gy mijn parteur,

 

Mijn Liefste die ik min.

 

Mijn welbeminde Bruyd,

 

Ik roep nu overluyt,

 

Ons suchten van ons beyden,

 

Zijn nu te samen uyt,

 

Och Liefste vol van rom,

 

Een zoentje met 'er spoet,

 

Mijn waerde Bruydegom,

 

Alhier op staende voet.