dan dat veinzerij moet worden bestreden. Het is niet alleen omdat men misleiding afkeurt als kinderachtig gedoe, maar ook omdat veinzerij iets omineus herbergt. Je tart het lot. Voordat je het beseft ben je er net zo beroerd aan toe als je voorwendt te zijn. Dit komt voort uit een primitief psychologisch idee dat wij leven in een rechtvaardige wereld, waarin vroeg of laat boontje om zijn loontje komt. De verdeling van geluk en ongeluk is in elk leven uiteindelijk in balans. Dat is het primitieve psychologische idee, waar wij aan hechten, maar waarvoor geen evidentie bestaat.
Het veinzen van een lichamelijk of geestelijk gebrek hoeft natuurlijk niet te leiden tot het plotseling ontstaan van dat gebrek. Het is wel een klassiek literair thema dat de veinzer zelf niet volledig meester is van zijn universum en tot zijn ontzetting ineens behept blijkt met de kwaal die hij simuleerde. Realistischer is, dat niet alle simulatie onschuldig is. Veinzen dat je een zware drinker bent of een straffe roker leidt uiteindelijk tot verslaving. Maar wanneer komt dat voor? De meeste drinkers en rokers veinzen juist dat zij niet zijn wat zij lijken te zijn zonder dat zij op een genadig omslagpunt mogen rekenen. Onthullend zijn natuurlijk ook de gevallen waarin mensen geheugenverlies veinzen of een dubbele persoonlijkheid om aan schuld te ontkomen. Of een trauma om een uitkering te bemachtigen of de interessante status van slachtoffer. Maar hierin misrekenen zij zich vaak. Dat komt door de sluwheid van de geraadpleegde psychologen. Beroemd is het optreden van Martin Orne, die moest beoordelen of een verdachte bij vol bewustzijn een moord had gepleegd. Die verdachte veinsde dat hij wel lichamelijk maar niet geestelijk bij de moord betrokken was. Een ander had bezit van zijn lichaam genomen, een criminele persoonlijkheid, met wie hij geen karaktertrek en autobiografisch geheugen deelde. Orne zei hem dat zoiets niet onmogelijk was krachtens de klinische kennis van het verschijnsel van de meervoudige persoonlijkheid, maar dat zulke gevallen alleen als authentiek erkend werden bij minimaal drie persoonlijkheden. Twee kwam eigenlijk niet voor. Het vervolg van deze simulatie laat zich raden. Het werden er drie en de man werd veroordeeld. Mensen kunnen vrij makkelijk op oplichterij getest worden.
Toch staan wij ambivalent tegenover het verschijnsel van bedrieglijke nabootsing. Alles hangt af van de afloop. Als die gewaardeerd wordt, was de strategie aanvaardbaar. Nog niet zo lang geleden gold als onvermijdelijke leerschool om een groot schrijver te worden de getrouwe nabootsing van de klassieken. Schrijf in de geest van Seneca, Cicero, Martialis en je zult uiteindelijk een groot schrijver worden. Je werd beoordeeld naar de mate waarin je geslaagd was een van hen na
Auteursrechtelijk beschermd