De Gids. Jaargang 170

[p. 290]

L.Th. Lehmann
Fotogedichtjes en dierenversjes

Een reiger zit in de boom voor het huis,
maar meestal staat hij op straat
en kijkt naar het water waar niets is te zien
dat voor mensen als smak'lijk doorgaat.

Hoewel ik,
sterrenbeeldig,
een leeuw ben,
kan ik weinig
in mijzelf zien,
dat gewelddadig
is en niets
dat ik los
zou kunnen laten.

Vijf eksters betwisten elkaar
een hoge positie
op een ijzeren kruis
op nummer vierhonderd
vier en tachtig
op de Egelantiersgracht
in Amsterdam

[p. 291]

Bestiaire martial et artistique

Otto, een kustkameleon,
betrad elk kunstwerk waar hij kon.
‘Dit is mijn enige verdriet,’
sprak hij, ‘paars worden kan ik niet.’

Ivoormuis, hoe in allerijl
vliedt gij, als een bewielde pijl,
zo wit over dit groen gazon,
schoon Uw spoed elk doorspietsen kon.

Bedroefde vechtbeer, het staat vast,
dat jouw klauw niet op trekkers past.
Hoe graag liet je een vuurmond braken,
maar je weet niet wat je zou raken.^*

De orgelwolf heeft vaak verklaard;
meerstemmigheid is wolvenaard.
Maar één keel heb ik van mijzelf,
met pijpen heb 'k er meer dan elf.

* Vertaling van:

Frustrated battlebear, it figures;
your paws aren't shaped to cope with triggers
How gladly you would fire a shot.
What you'd be hitting you know not.