De Gids. Jaargang 170(2007)– [tijdschrift] Gids, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 141] [p. 141] Hans Verhagen Vesting Holland 1 rond de hoge rode Zogauw iets in je opwelt is het even echt als echt, misschien zelfs echter, en niet slechter dan de rest- opgroeiend downtown focussend op vleermuizen keken we de kunst af van het met z'n allen uitzwermen; circulerend rond de hoge rode schoorsteen van de slachthuizen konden wij zowaar een overmacht verwerven Voor geld een beetje rotzooiend in wolken hebben we ons herontdekt en iemand zegt: ‘Op alles wat ons wordt verboden hebben wij het volste recht’ en iemand zegt ‘Te gek’ en dansend komen we tevoorschijn om deze ouwe straten te bevolken Dan komen de soldaatjes en wij leggen onze nieuwe wetten langs de lijn De regelgeving is nog niet van kracht of we worden opgepakt en vastgezet en iemand roept: ‘Verzet!’ Op dat moment vallen de eerste schoten in de pittoreske straatjes [pagina 142] [p. 142] 2 vesting holland Zo hoog als ik stond, zo leeg ik mij maalde In het woeste berglandschap der Nederlanden zaten we soms dagen zonder water, ondertussen ons in hangmat schuldig makend aan misbaar, onze volgehangen crucifixen bloeiend onder water In dit barre dal van de Vesting Holland, waar een vuur brandt hebben sabeltandtijgers juist een van de kudde afgedwaald mammoetkalf verslonden, malser snack zal hier nooit worden uitgevonden Onder van de Noordpool af en toe een briesend-koude vlaag kwispelde alleen het topje van de ijsberg even in wijk 7 Het was prachtig vannacht in Den Haag [pagina 143] [p. 143] 3 o happy maan! Lag ik uit de duisternis te koekeloeren in het licht zag ik haar met franse lichtmatroosjes meegaan, terwijl ze me passeerde noemde ze m'n naam en lachte en zei zachtjes ‘Tot strakjes’ Korte opwaartse & voorstoots schokkende impulsen namen namens haar bezit van mijn lichaam Ik voelde hoe ik zwol in haar gedachten Vandaar dat ik niet zomaar weg kon gaan Ik had haar hervonden en al moest ik in een kogelregen op haar wachten, ik wilde haar een klinkend welkom thuis bereiden Om te slapen was ik toch te opgewonden Een hypomaan kan zich niet veroorloven lang stil te staan O happy maan! maar thuis kwamen we geen van beide [pagina 144] [p. 144] 4 hoe je verdween Zo ver als jij sprak zo diep je me raakte Hoe lager ik daalde hoe meer je verdween Zo hoop ik vergat zo vaak als ik faalde Zo scherp ik je zag hoe verder je scheen Zo liefde mij brak en nooit ik meer liefhad en nooit meer en nooit meer en niemand die dag dat schoonheid vergaan ging onder een steen Zij liet mij alleen, die de klank aan mijn hart gaf, van mijn klankkast het hart was en nooit meer en niemand en dood in de regen gelegen van eeuwen geleden onder postmoderne waterwegen Niet ontzwommen, nooit herrezen [pagina 145] [p. 145] 5 alleenstaande graafmachine Verboden motoren hebben je al voorgelogen maar je zag het als dynamisch eerbetoon aan allang alweer verlegde grenzen waardoor trouwens alles werd verschoven Op tal van wangedachten hinkte je op ternauwernood 2 benen verder Je had beter je oor aan de achterbuurtmachines kunnen lenen, ze zien er niet uit, als geboende dressoirs met een huidje van Perzisch tapijt, maar juist vanwege hun meubilaris - zijn raken ze lyrisch als ze hun toonladders bestijgen gelijk hijgende herten Alleenstaande graafmachine Met de valse vlag van hoop in top In de verte En de vlag van wanhoop achterop gelukkig halfstok [pagina 146] [p. 146] 6 het reine meisje Laat de maagre mannen met de kale handen barsten, geldtellersklauwen die naar je pakken, klamme rokkenjagersjatten die zich over heel het continent naar je uitstrekken, en maar onheilspellend inhaleren, lekker trekkend met hun bleke bekken, backpackers, barebackers. Met petten Je voert de zonde in het ritme van je handelingen op Mannen schrikken op omdat ze zich in hun geslacht vergissen Nu mogen ze zelf uitzoeken hoe ze uit je troebelen het reine meisje vissen Zij kan met één beweging van haar pink uit volle borst een dissonant in zwaar metaal ontketenen die de wereld uit zijn stilstand zal bevrijden - uitgerekend die beweging is haar pink vergeten Oorlog lijkt nu niet meer te vermijden [pagina 147] [p. 147] 7 reuzesprong voor mussendom Hoe simpel je verzeild raakt in andermans project ontdek je als je doodloopt waar vrije doorgang was beloofd Je glijdt als vanzelfsprekend in een nevenpoot De wereldzetel van de vrede, gevestigd in dezelfde kerk als het terroristennetwerk Gaan we met z'n allen naar Japan waar de aarde immers uit zichzelf beweegt voor wie niet dansen kan (of weleens een beving wil beleven) God is hier een driftig ja-knikkend nee-hoofd die zet de verworvenheden slim onder elkaar: ‘Reuzesprong voor mussendom’ ‘Een dreigement geeft altijd rendement’ ‘Doe alles in het openbaar maar niet waarneembaar’ De nieuwslezer maakt ons er nogmaals op attent dat geen geleerde op de globe nog wil investeren in een happy end [pagina 148] [p. 148] 8 helden van mijn tijd De meeste helden van mijn tijd zijn wegens (eigen) sterfgeval permanent verhinderd wat niet wil zeggen dat hun levensvatbaarheid vermindert Natuurlijk doet het baie pijn als alles van waarde waardeloos blijkt maar hoe kan iets van waarde weerloos zijn? Want niet in het blote oog van de beschouwer wordt iets van waarde waarneembaar maar in een alziend hart Daarom kan alles van waarde niet anders dan onzichtbaar zijn almaar toenemend in kracht Mensen met een zinvol leven - zou je ze geen rotschop geven? Mensen met een leeg bestaan - laat mij hier in Spookstad niet langer met m'n mond vol volzin staan [pagina 149] [p. 149] 9 van blissful niets Alles wat ik nu nog wil is het oceanische van blissful niets Zie je - ik pieker niet. Ik huppel over stranden langs de losgeschroefde zeeën van de geest Ik herinner me niks, ik ben een korrel en een druppel en ik ben hier nooit geweest Alleen - is dit nu ‘dood’? Ik vind het niks. You never win Ik wil niet langer worden achtervolgd door de zandverstuivingen van de herinnering Dan ga ik liever ergens anders heen In vervoering zal men mij niet brengen met de uitvoering van een speciaal voor mij geschreven werk getiteld Wij zullen je doodvervelen Hoeveel olifanten gaan er in een kever? Eindeloos vele Vorige Volgende