De Gids. Jaargang 169

[p. 1063]

Nesan Erdoğan

Stenen van licht

woorden bezorgen ons zelf hun oorsprong
hun afstamming, de geschiedenis, hun land
die landkaarten uitwissen en ons laten vergeten

stenen van licht, door sterren
gestuurd die van verre
onze nacht in vallen en verlichten

alsof elke geschreven regel en
elk liedje elk sprookje elk verhaal
in tegenspraak is met wat zij zagen

zij die in marmer zijn uitgehouwen
en zelfs de met trots beschreven tabletten
van geestdriftig behaalde gruwelijke overwinningen

[p. 1064]

Eksters en ringen in je stem

jouw stem is een donker water, waarin
zilveren spiegels
boten met gehesen zeilen, de belofte
van verre eilanden

je stem is de dood die ik vergeef, de klok
aan de hals van een kruis
naar de stad loopt een woestijn, straten
herinneren zich niet zichzelf

in je stem worden zonen overhoop gestoken,
en huilen alle moeders
je stem is het Noodlottige Oosten, dat iedere ochtend
door zijn eigen zon verlaten wordt,
en huilt...
de herfst, die elk klimaat krenkt dat hij aanraakt
de nog altijd niet getekende vorm van een landkaart, of
die van daarvoor,
de voor altijd ontekenbare...
stemhebbende letters die de stemloze
tot elkaar brengen
in je stem zetten kenners hun tent op, verhuist
de tijd naar nu
en onteindigt zich daar...
slingeren kwartskristallen rond, doordringen
het lichaam van een sjamaan, brengen hem in extase...
je stem is de vlam die de aarde wil ontvluchten
een hoer
de opstand die de nederlaag lijdt

eksters en zilveren ringen in je stem

[p. 1065]

Denk erom

/ en de leugen, alleen op plaatjes

bestaat het blauw van Istanbul /

pas op wanneer je door de straten gaat van deze stad
elk moment kan er een kind onder je voeten breken
op zoek naar zijn jeugd

met gebogen hoofd

wees hard wanneer je door de straten gaat van deze stad
elk moment kan er een kind gaan bloeden
op weg naar de overkant

in de haast wat te verkopen

wees op je hoede wanneer je door de straten gaat van deze stad
elk moment kan er een kind zijn mes trekken
om de schaamte te bevechten

van nog geen zeven jaar

denk er dus om wanneer je gaat
in deze straten zijn de kinderen niet kinderachtig

wat valt er nog te zeggen
als de kinderen heersen over deze straten
en als wij deze stad die wij met onze handen hebben vuilgemaakt
eens overlieten aan de kinderen die wij met onze handen hebben zwartgemaakt

Vertaling uit het Turks: Sytske Sötemann