De Gids. Jaargang 169
(2006)– [tijdschrift] Gids, De–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 804]
| |
[pagina 805]
| |
De zeilen van de aardepas halverwege de eeuw groeide het besef
overgeleverd te zijn aan de willekeur
van hemellichamen die van alle zijden
de aarde aantrokken of met inslag dreigden
zonder dat wij over middelen beschikten
haar baan in enige richting bij te stellen
de blik die als vanzelf hoger zijn hulp zocht
werd door de naaktheid van de lucht verder bedrukt
totdat bij enkelen de gedachte opkwam
de stuwkracht van de zonnewind te gebruiken
om de aarde wat wendbaarheid te verlenen
een vermetel plan dat snel zijn aanhangers won
eindelijk een project waar de hele mensheid
zich zonder voorbehoud achter kon scharen
de hiervoor benodigde materialen
- die al twintig jaar in laboratoria
vergeefs hun toepassing lagen af te wachten -
werden in grote hoeveelheden aangemaakt
in de oceaan werd een dijk opgeworpen
waarbinnen gemalen de bedding drooglegden
er werd een netwerk van mijlendiepe geulen
gegraven waardoor de masten konden worden
voortbewogen door middel van over zware
spoorwegen geleide gevaarten naar de voor
onze doeleinden meest geschikte posities
tot dan de zeilen konden worden uitgerold
wie voortaan zijn ogen naar de hemel opsloeg
kon boven de hoogste wolkenformaties
juist nog hun blinkende onderzoom ontwaren
bollend onder druk van de fotonenstormen
de aarde was klaar voor haar grootste avontuur
zwellende zeilen, als ooit het einde komt
voor deze planeet die wij wilden beschermen
dek ons dan toe met uw witte lankmoedigheid
dat wij het niet in het gezicht hoeven te zien
|
|
