De Gids. Jaargang 166(2003)– [tijdschrift] Gids, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 32] [p. 32] Ibrahim Selman Stem uit een witte zak Ik was als de stralende ochtendzon sterk, intelligent en pas tweeëntwintig eenling met veel liefde en moederzorg op een dag scheen er bloed aan de horizon in de straten marcheerden wapens buren verdreven hun geliefde buren alles was anders en ik dacht: ‘het is een nachtmerrie straks worden we wakker en zien licht over en weer in de ogen’ Het was geen enge droom bizarre waarheid dwaasheid rukte op met zwaar geschut kinderen vielen ten prooi bejaarden werden niet gespaard respect droeg zwarte kleding fatsoen vluchtte het land uit dat in stukken werd gesneden Kiezen zonder een keuze te hebben mijn vriend en ik twintig maal driehonderdvijfenzestig dagen maal zeven keer tien uur boezemvrienden over en weer bewondering en liefde op een dag werden wij wakker ik wilde hem verscheuren hij wilde mijn bloed drinken wij vroegen ons niet af waarom wij plotseling aartsvijanden werden wij vroegen het ons niet af waren wij poppen in een circustent geworden? [pagina 33] [p. 33] Het lot was machtiger dan God de hemel werd een corridor raketten raasden voorbij de aarde werd een schilderij besmeurd met rode vlekken vingers zochten naar hun handen ledenmaten naar rompen ogen naar hun kassen knallen overstemden de harde kreten stembanden vonden stilte in opengereten kelen Mijn jeugdvriend koos partij ik werd als held ontvangen in een ander kamp wij zochten elkaar door het vizier van onze geweren welteverstaan ik wilde zijn vader voor zijn ogen vellen die mijn vader in stukjes hakte een lot dat uit de hand was gelopen wij verloren ... jammerden niet wij sloegen massaal op de vlucht groene struiken verloren hun bladeren rotsen versperden de wegen de bergen maakten zich glad de hemel huilde bommen ik wilde de angst omzeilen maar viel in zijn handen, machteloos Mijn boezemvriend wilde me zien kruipen ik spuugde in zijn ogen hij zwoer dat hij mijn lichaam in stukjes over het land zou verspreiden eerst werden mijn vingers los in een envelop per post aan moeder verstuurd mijn tenen volgden mijn armen de ogen mochten alles zien mijn oren hoorden mijn kreten uit verbazing reageerden zij niet [pagina 34] [p. 34] toen het hun beurt werd zij hadden geen stem mijn ogen zagen het schouwspel waarin zij aan hun einde kwamen ze werden uitgerukt rolden de berg af het bos in het werd donker mijn ziel steeg eenzaam omhoog zocht God Hij was lam en verdwaald zonder woorden, zonder daden Onder de aarde hoopte ik vurig dat de resten van mijn lichaam, ooit onaanraakbaar, zich tegen elke aanval zouden keren de wormen waren sneller dan de hoop ik vond niets meer erg alles wat van mij was, werd gevoelloos alleen mijn oren werden hypergevoelig, zogen de kreten van kameraden op en konden niets meer weren hun lichamen, althans wat die naam ooit droeg, vermengd met mijn resten mijn buurvriend bedekte mij met spuug en aarde een onderdeel van het zuiveringproces Geen vader trof ik in de hemel de geestelijken hadden ons bedrogen geen hemel, noch engelen of rivieren van honing geen naakte vrouwen die aan mijn lid zouden zuigen al onze vrouwen waren nog in leven zij werden apart vervoerd mijn vriendin werd door mijn maat vele malen verkracht mijn geliefde huilde niet [pagina 35] [p. 35] zij toonde geen berouw zij hield mijn eerste kus in haar gedachten De wind uit lage landen raakte verdwaald in het gebergte tussen de sneeuwvlokken vredestroepen met luxe voertuigen trokken witte handschoenen aan zij groeven voorzichtig de botten mochten geen pijn lijden! als goudstukken werden zij behandeld als zwijgzame getuigen cameraploegen knokten om de primeur door presentatoren met vrouwelijke geuren pennen vulden vele pagina's rode cirkels omringden belangrijke woorden hoera, wij werden gevonden en gedragen in witte plastic zakken Duizenden witte plastic zakken belandden niet in ziekenhuizen zij werden in vochtige kelders tentoongesteld familieleden kwamen langs het open- en dichtgaan van de ritsen wisselde af met de zuchten vermengd met snikken een constante muziek Het wachten op de voetstappen van moeder gaf mijn gebroken karkas hoop op leven ik bereidde haar een lied ‘Moeder, kom voorzichtig binnen struikel niet over de zoete geur zoek op je gevoel verwacht mijn onhoorbare stem niet de enige stem die ik nog heb is het kraken van mijn botten wacht niet te lang wacht nog geen dag bij welke zak dan ook of heb je tijd genoeg je zou driehonderd jaar moeten leven om mij te vinden [pagina 36] [p. 36] kom hierheen, aan het eind van de kelder haast je, je loopt te traag niet snel genoeg laat mijn vader maar rustig liggen en kom hierheen, kom naar mij moeder bevrijd mij uit deze witte zak ontelbare moederhanden streelden mij maar jouw handen mis ik aai me net als vroeger zing nog een keer je slaaplied zing hardop in deze kelder jij met de mooiste moederstem zing moeder zing als je mij wilt vinden zing, mijn botten zullen als een koor met jou meeneuriën schrik niet van ruwe botten sluit de ritsen niet stevig ze willen allemaal nog ademen waarom trillen je handen? moeder, ga niet voorbij zie mij in die donkere hoek ik ben het, ga niet opzij ze hebben mijn stembanden meegenomen, ik kan niet schreeuwen breng me weg de frisse lucht in breng me naar de geur van je eten loop niet voorbij doe de zak open hoor je mijn liederen niet? een speciaal lied zonder muziek uit mijn jonge jeugd heb ik bewaard doe die zak open breng me naar huis, moeder’ Mijn lied verstikte in zijn droom kwam de zak niet uit [pagina 37] [p. 37] moeder zong niet zij kwam tussen de lijkzakken, en stond in verwarring paniek vervulde mijn kreten en joeg ze uiteen ik zag de dood uit de grond stampen mijn moeder toelachen haar stem begon zwak te ijlen lag op sterven ik riep Goden duivel Hij was spook duif zonder veren de zon verscheen nergens de kelder zakte dieper niet door onze gedachten maar door het gewicht van onze botten Een eenzame journalist preekte Gods oordeel op een tape hij dacht geschiedenis te schrijven maar de tape raakte zoek heb ik van horen zeggen. Amsterdam, 4 september 2000 Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd