De Gids. Jaargang 159

[p. 462]

Peter Verhelst
Universal Copyrights (ars moriendi)

Lieve lezer, u die uzelf hebt wijsgemaakt met boeken
dat u rechtop loopt, maar vergeten bent dat u
op handen had moeten lopen en zodus uw mond
uw aars hebt genoemd en omgekeerd. U die vergeten bent
dat een mens een maag is met twee uitgangen,
om zichzelf dubbel zo snel te verteren en uit te spuwen
tot hij wordt wat hij altijd is geweest, maar niet meer wist.

Is dat wat u rechtvaardigheid noemt?
Nee.
De mens heeft honderd gaten te weinig.

Mijn boven- en onderkant heb ik zelf dichtgenaaid.
Omwille van de esthetica
heb ik besloten de tijd enkel nog met mezelf door te brengen.
Het kwam de kwaliteit van mijn conversatie ten goede.
Ik heb u niets te zeggen. U zegt mij niets
en zeker over eenzaamheid hebt u mij niets te leren;
die heeft zich al jaren geleden op mijn rug gestort
en zuigt zich met me vol, mijn teek, rood kind met klauwtjes.
Als het inslaapt, loop ik op mijn tenen
om het niet te wekken, als ik slaap
legt het twee handjes op mijn oren.

[p. 463]

 

Als ik sterf, sterft het met mij, mijn eenzaamheid.

 

Knip het voorzichtig van mijn rug

 

en leg het op een bed van witte bloemen.

 

Zing twee nachten met een kinderstem.

 

Denk eraan, maar niet aan mij. Alleen als ik

 

uit mijn twee dichtgenaaide openingen stink,

 

strooi dan een vrouw over me heen

 

van ongebluste kalk. Maar mocht het lente zijn,

 

laat mij uw groentetuin bewaken. Sleep mij

 

naar een boom, steek in mijn mond een kleerhanger

 

en hang me aan mijn glimlch op.

 

 

 

Ik zal uw omgekeerde wereld in alle windrichtingen

 

met mijn aars bezingen.