De Gids. Jaargang 159

[p. 189]

André Schmitz
Zes gedichten

De tuin

Een engel en een vogel zijn vandaag gestorven.
Ik zag ze uit het leven vallen, in mijn tuin,
als uit een hemel op zijn kop.
- Dat is de reden waarom ik zin heb om
een kind te maken, zegt dromerig de jonge vrouw.

(Voor haar nu reeds het kind, een bal rolt door het gras).

De verloren zoon

De verloren zoon is niet teruggekomen.
Het zijn de varkens waarmee
hij eikels en truffels heeft gedeeld,
en de meisjes in wie hij
zijn talenten heeft verschoten,
het zijn de meisjes en de varkens
die tot de vader zijn gekomen
om het vette kalf te krijgen
- om het de ondankbare te schenken
die zich ginds in het laagste wentelt.

[p. 190]

De drinkplaats

Zij komen af op de poëzie als op een drinkbak.
Zij drinken er de waanzin van, met kleine slokken,
als beesten in het bos, nog onzeker over hun dorst.
Ze danken de geschriften die hen leren wat onvoorzichtig is
en waarvan de alcohol hun kelen schroeit.

(Dan geven ze zich over aan nachten waarin de feesten mooier zijn dan rouw).

Obsceniteiten

Obsceen is het onuitgesproken, niet gemaakte gedicht
- het enige dat uitgesproken moet, het enige dat niet te maken is -
en dat zwijgt, dat in de diepte van het lijf verzinkt
als een dode foetus die reeds begint te rotten.
(En daar buiten: hoe obsceen de kat die het lied

van een vogel aandraagt, gedood tussen haar tanden).

[p. 191]

De oude woordvermaler

en het slijk op zijn oogleden
en de wolk die lichtjes in zijn blik beweegt
en het opgelapte gedicht dat hij met een hand omklemt
en de hondekop die hij bij de ander zoekt
en de vrouw die niet ophoudt hem te baren
en de dood die geen duimbreed van hem wijkt
en de fijngemalen woorden die tussen zijn tanden vergelen.

De woorden zijn zwaar en sterk.
De honden gaan liggen en de kinderen
zijn bang. Op de tafel is
het vlees dat niemand wil eten
bloederiger dan ooit,
de melk is bleker dan gewoonlijk.

Buiten komen de straatvegers voorbij en roepen,
de vuilnisbakken zijn leeg en in de
keuken zijn de harten eindeloos zwaar.

Vertaling: Stefan Hertmans