teren geen effect - aangenomen dat die toen al werden gesloten. Want dit wezen was geen soort en had geen aard. Het behoorde tot geen enkele species, had geen stamboom, was overal en nergens aan te treffen: in het water, op, in en onder de grond, in de lucht; het was steeds een eenling, een eenzelvige, buitenstaander. Zoiets wekt argwaan, doet heel wat eigenzinnigheid, hoogmoedigheid, excentriek gedrag en onafhankelijkheid vermoeden. Met die onverstoorbare onaangepastheid en sociale onbruikbaarheid begint het je al gauw te stinken, ja, het ‘verpest alles met zijn gifwalm’, zoals het dan ook in een officieus verslag, in de Legenda Aurea, letterlijk en onopgesmukt luidt.
Daar komt nog de vreselijke warboel bij die het lijf van dit wezen kenmerkt. Je kunt je er gewoon geen voorstelling van maken, hoewel schilders, beeldhouwers, dichters en anderen dat telkens weer hebben geprobeerd. Schaamteloos is hij, wat zijn uiterlijk betreft, tegen iedereen opgewassen, verenigt hij gewoonweg alles aan zichzelf, elk ingrediënt dat, elke bijzonderheid, elke eigenaardigheid die normaal slechts spaarzaam aan een enkel species is toebedeeld. Hij heeft, onder meer, de klauwen van een roofkat, de pels van een beer, de schedel van een krokodil, de tong van een slang, het vel van een hagedis, de roeistaart van een alligator, hij heeft enorme vleermuisvleugels, het beweeglijke pantser van het gordeldier en soms ook het derde ooglid, het knipvlies. Evenals de honden maakt hij geen geheim van zijn gat en zijn balzak komt soms overrijp tussen de achterpoten te voorschijn. Maar tegelijkertijd heeft hij, een en hetzelfde lijf, vaak ook nog stevige borsten of hele reeksen spits uitstaande of slap neerhangende memmen. Een en al schandaal, deze draak. Misgeboorte van al wat ooit kroop en vloog, lichaam dat zich aan geen enkele beraming, afspraak of indeling houdt en dat zich tot overmaat van ramp ook nog niets aantrekt van de opsplitsing en toewijzing der geslachten. Zoiets is de belichaming van het vergrijp in eigen gedaante, het corpus delicti. Geen wonder dat men zoiets liever kwijt wil. Dat lichaam moet eindelijk maar eens ophouden met zijn onbeschoftheid op die manier lichaam te zijn; dat het toch zijn bek houdt en stopt met wasemen en stinken, met het verorberen van onschuldige lammetjes en maagden, bijvoorbeeld. Weg ermee. Daarover is iedereen het eens. En als hij niet vrijwillig de rechten van het zich laten afgraven en ontginnen afstaat, moeten die hem eenvoudig met geweld worden ontnomen.
Spijtig voor hem dat er niet met hem te onderhandelen valt. Hij zou best wel een kans hebben. Hij zou alleen maar wat bereidwilligheid tot tegemoetkoming hoeven te laten zien en er zou meteen een reservaat voor hem worden gecreëerd waarin hij ordentelijk en beetje bij beetje zou kunnen uitwalmen. Men zou zelfs nog profijt van dit monster kunnen hebben: men zou het plaatselijk kunnen scheren als een schaap, het kunnen melken, zijn gekleurde veren een voor een kunnen uittrekken, hem het vel over de oren kunnen halen, men zou zijn eieren kunnen bakken of koken of, als afrodisiacum, snel kunnen invriezen. Hij zou alleen maar een beetje, een heel klein beetje, hoeven in te binden, zich onder toezicht van de mens hoeven stellen en wat manieren leren, betrouwbaarheid moeten beloven. Maar precies dat doet hij niet. Hij blijft tegenstrever, op en top. Principieel en voor altijd. Principieel en voor altijd gelooft hij de mens voor geen jota, laat hij zich niet door hem in vertrouwen nemen, beantwoordt hij diens toenaderingspogingen met geen woord maar, als hij het doet, met gebrul, gebrom, gejank en geschreeuw, met een opengesperde muil en dreigende klauwen. Dan komt er een moment dat je het minste en geringste aangrijpt, geïrriteerd als je inmiddels bent, om korte metten te maken. Daar, de keel in met de speer, hier, midden in zijn facie met de lans, en, indien nodig, nog eentje met het zwaard op de koop toe: woest, langzaam maar zeker matter wordend gerochel en stromen van bloed.
Omdat de daders, de Michaëllen en Jorissen, beroepshalve engelen en heiligen zijn - aarts-
Auteursrechtelijk beschermd
