De Gids. Jaargang 157

[p. 658]

Ed Leeflang
Leidse meester

Wat platvis wordt geschilderd door Van Noort,
de witte buiken, roodoranje stippen,

schollen van allerdroefste lippen. Zo hoort
de lekkernij, het goed geluk, een oude speling

van het lot, de visserij met dagelijks geduld
te worden gepenseeld. Het maakt niet uit

dat er een zicht is dat hij deelt met
de beschouwer. Hij mengt de diepe grijzen

voor de rulle huid, het starre van de vinnen.
Vluchtig licht hapert de ruimte binnen.

Van roes of nuchterheid valt niet te weten.
Hij heeft gestaan, anders gezeten

bij dat smal aanrecht waar het ademloze
om te bedwingen was en nog te eten.

uit: Late zwemmer, 1992