De Gids. Jaargang 157

(1994)– [tijdschrift] Gids, De– rechtenstatus



[pagina 544]
Frans Budé Velden Toen ze hem niet zagen die nacht een dun geraas herkenden aan zijn haren rezen zwarte velden op, bloeiden zich daar dood, zwartgepluimde hagen, weggesneden loot Er waren glazen stemmen bij. Ruiters in een waan. Besef van waken damp en lijfgevaar ‘Trakl moet te velde. Trakl krijgt een naam Een jas met bloed en gaten Blauw beschenen haar’ Hij zag de velden, rook een roes van bloed en water, afgedreven haar. Wie ademde keek verder - in de bekken van de paarden een bit van goud en traan, dunne zucht van zalf in hun haren, wild gekamde maan