[Der Spiegel]
In het begin van de jaren zestig abonneerde ik mij op
Der Spiegel en wel met groot enthousiasme, wat hieruit blijkt dat ik in die periode zelfs nog een keer naar Hamburg gereisd ben om niet alleen een van de mogelijke abonnees van dat weekblad, maar ook deszelfs burelen van dichtbij te gaan bekijken.
Der Spiegel was interessant, want het blad gaf een Europese kijk op het boeiende wereldgebeuren van die tijd. De redactie beschikte daarbij kennelijk over onuitputtelijke geldbronnen, want van overal in het heelal werden verhalen aangekocht die - met aanstekelijke aandacht voor ‘human interest’ - in een attractieve vorm gegoten werden.
Wat mij daarnaast van de omvangrijke afleveringen van Der Spiegel in het bijzonder is bijgebleven, is dat alle mogelijke aspecten van het Duitse optreden in de Tweede Wereldoorlog er in de loop der jaren gedetailleerd in beschreven werden. Vooral de hoofdredacteur Rudolf Augstein verwierf zich faam met zijn onthullende reportages over dit onderwerp die soms tot honderden pagina's uitdijden. Menigeen in Duitsland zal daarover wel eens de wenkbrauwen hebben gefronst, maar er zal ook zeker veel waardering zijn geweest. De oplagecijfers van Der Spiegel - op dit ogenblik meer dan één miljoen exemplaren per week - spreken daarover boekdelen.
Het idee dat de Tweede Wereldoorlog bij onze Oosterburen allerminst wordt verdonkeremaand, werd in de afgelopen decennia nog versterkt door geregelde lezing van sommige andere bladen, maar het werd vooral bevestigd door de programmering van drie Duitse televisienetten, die sinds ongeveer tien jaar via de kabel de Nederlandse huiskamers kunnen binnendringen. Bijna dagelijks wordt er immers wel een uitzending aan het nazisme en antisemitisme gewijd. Wie daar zin in mocht hebben, zou via deze netten in enkele jaren tijd een collectie videobanden kunnen opbouwen, die een royaal netwerk van geïnteresseerde kijkers zou kunnen bedienen.
Of deze programma's ook in feite druk bekeken worden, is me verder onbekend. Maar ik ben ervan overtuigd dat bij de belangrijkste Duitse media van verdringing van de Tweede Wereldoorlog geen sprake is. - P.C.
Auteursrechtelijk beschermd