De Gids. Jaargang 155

[p. 197]

Wiel Kusters
Drie gedichten

Oase

Zoals mijn vingers
toen jouw lippen lazen,

zoals jouw wimpers hier
mijn oog verbazen,

wil zo jouw adem
in mij blazen,

laat zo jouw leven
in mij razen.

Hart en ziel
in vredige extase:

geest en vlees,
twee bronnen, één oase,

sinds wij aan elkaar
genazen.

[p. 198]

Kameel, een liedje

Traagzaam door de hartwoestijn
trekt de karavaan: één traan.

Het karkas van een kameel
bevat nog water, maar niet veel.

Traagzaam door de hartwoestijn
trekt de karavaan: één traan.

[p. 199]

Palmen

De kleine vijvers
van je ogen,

kleine palmen
langs de rand.

De palmen en de vingers
van mijn hand:

dorre staken
en dor land.

Ik zal je wangen
met mijn adem drogen.