De Gids. Jaargang 153

[p. 1033]

Wouter Donath Tieges
Berlijnse gedichten

Plaats, waar

Net als
bij die onnatuurlijke stilte
steun ik
op het leenwoord,
gewend aan lokale verdoving als
ik ben.

Ik vul. Net als.
Mijn plaats. Maar waar?

Op het strand
laat ik mij deze eenmalige zomer
niet zien,
zelfs anoniem niet,
gewend als ik ben.

Het onweer blijft uit.
Maar waar? Net als.
Was ik maar weer
plaatselijk verdoofd!

Scherpe honden slaan aan
in bruine mist.

[p. 1034]

De afstand van mond tot oor

Als je ziet hoe
ziet hoe blinden
stenen kloppen -
Dovemansoor maakt hoofden hard.

Als ik niets anders
niets anders kan dan
littekens turven -
Blinde spiegel is geraden.

Als je eenzaam
alleen langs blinde muren
het onderdak binnensluipen mag

Als achter je rug
de noodingang ongezien
onzichtbaar met Rauhfaser behangen is

Als je met de welbespraakte
stomheid van gebaren krakende woorden
geleidt langs het bespoten beton -
Zwijgend stroomt de Havel.

Geen gaas en dranghek, tralie of muur is bestand.
Wat was het warm zo ineens nog in september!
En zo ver in de dienstregeling van de nacht!

De strepen op het tenue door de rekening van het handwerk:
laat maar al die eerbied, die afschuw
voor het gezag van de zacht denkende navel...

Maar als ik nou toch -
Als ik lach ben ik een ander
verkies niettemin de omweg.

[p. 1035]

Gabriele Münter ‘Gelbes Haus’

Kaalslag steelt de blik; hier
is de verschroeide aarde, ras ingeburgerd,
op haar smalst: ook een vorm van bouwzucht.
Wij hebben naakt in het meer gezwommen
legde ‘Missie’ in geheimschrift vast
tussen luchtaanval en oestermaal in; mijn ontaarde
vriend ziet wat ik op het doek zie buiten,
maar de overkant denkt aan vluchten niet.

‘De sector

eindigt vijf meter ervoor zodat onze grond van ons niet is
en zij speelruimte maken van een reepje van de hunne’,
onbebouwd op een shelter na. Streelt de blik, daar
achter vensterglas, een wandelende tak? Die ik nog nimmer
springen zag? Dit is een museum dat je niet missen mag.
Twee roze monden spreken één taal. Die huiver: Wir en ik -
Waar zich al vóór de historie een Mauerstrasse bevond
verrijst een nieuwe schuilplaats in de oude hoofdstad.