De Gids. Jaargang 153

[p. 975]

Medewerkers aan dit nummer

nardo aluman (1946). Caraïbisch medewerker voor inheemse culturen bij de afdeling Cultuurstudies (Paramaribo). Vertaalde pyjai liederen, schreef gedichten, verhalen en toneel. Laatste stuk: Opstanding in de Amazone (1989).

rudi bedacht (1932). Journalist en muziekpedagoog. Schreef onder pseudoniem Corly Verlooghen een tiental dichtbundels en een roman. Kans op onweer (1960) was de eerste Nederlandstalige dichtbundel van Suriname.

ruud beeldsnijder (1927). Was leraar geschiedenis en vakreferent geschiedenis bij de kb. Bereidt thans een dissertatie voor: Plantageslaven in Suriname 1730-1750.

marcel bénabou (1939, Meknes Marokko) is hoogleraar Oude Geschiedenis aan de Université Paris vii. Sinds 1970 is hij secretaris van de Oulipo. Naast publikaties op het gebied van de Oude Geschiedenis, zoals La résistance africaine à la romanisation (1976), verschenen van hem bijdragen in de verschillende Oulipo-anthologiën, een autobiografische tekst Pourqoi je n'ai écrit aucun de mes livres (1986) en Le dossier P.A.L.F. (1989), verslag van een samen met Perec ondernomen Oulipaans schrijfproject.

edgar cairo (1948). Schreef een groot aantal romans, dichtbundels, toneelstukken, essays en columns. Zijn laatste boek is de tweedelige roman Zij die liefhebben (1989). Tegenwoordig is Cairo ook actief als kunstschilder.

cándani (1965). Publiceerde poëzie in Bhásá, Deus ex Machina en Preludium. Ghunghru tut gail (De gebroken rinkelband) (1990) is de eerste dichtbundel in het Sarnami van een in Suriname woonachtige dichter.

theo damsteegt (1949). Medewerker voor Hindi Rijksuniversiteit Utrecht. Promoveerde op Epigraphical Hybrid Sanskrit (1978). Groot aantal publikaties over Indiase talen en specifiek het Sarnami. Samen met Jit Narain publiceerde hij een leerboek-Sarnami, Ká Hál (1987).

thea doelwijt (1938). Schrijfster. Publiceerde poëzie, proza, bloemlezingen en vooral: toneelstukken. Ontving onder meer de Gouverneur Currie-prijs in 1974. Haar laatste publikatie is een bijdrage tot Dieren; volksverhalen uit kleurrijk Nederland (1990).

orlando emanuels (1927). Gepensioneerd voorlichter van De Surinaamsche Bank. Publiceerde de dichtbundels Onze misdaad van zwijgen (1969) en Getuige à decharge (1987). Voorts versjes voor kinderen, liedteksten en verhalen, onder meer in Hoor die tori! (1990).

chitra gajadin (1954). Werkt onder meer voor het nblc. Publiceerde vier bundels met poëzie in het Nederlands en Sarnami. In 1989 verscheen haar verhalenbundel Bari dopahar / Het heetste uur van de middag.

silviaw. de groot (1918). Publiceerde een groot aantal studies over de slavernij en samenlevingen in het Surinaamse binnenland, onder meer Djuka society and social change (1969) en Surinaamse granmans in Afrika (1974).

carlo hoop (1958). Saramaccaner. Studeerde Maatschappij-Geschiedenis aan de Erasmus-Universiteit te Rotterdam. Doctoraalscriptie over de volksverhuizing van Saramaccaners 1958-1964.

michiel van kempen (1957). Recensent van De Ware Tijd en de Weekkrant Suriname. Publiceerde een groot aantal studies over en bloemlezingen uit de Surinaamse literatuur. Ontving in 1987 de Rahman Khan-prijs. Zijn laatste publikaties zijn artikelen over Caraïbische auteurs in het supplement op de Larousse/Oosthoek Encyclopedie, en de grote collectie Surinaamse verhalen Hoor die tori! (1990).

winston leeflang (1959). Debuteerde in 1985 met de verhalenbundel Het tweede gezicht onder de naam Mani Sapotille. In 1991 zal verschijnen Landmeten en andere verhalen.

frans malajuwara (1946). Caraïbisch onderwijzer. Publiceerde over Indiaanse cultuur in Musiro (1988), La Vision India (1989) en Wampum (1989).

paul marlee (1938). Studeerde tropische landbouw en literatuurwetenschap en was onder meer werkzaam als leraar. Publiceerde poëzie, kritieken en proza. De roman Proefkonijn (1985) verscheen in Engelse vertaling: Guinea-pig (1990).

[p. 976]

peter meel (1959). Historicus. Publiceerde studies in uiteenlopende periodieken, onder andere in Intermediair. In 1988 verscheen How to get to know the Caribbean: A Fact-Finder. Bereidt een proefschrift voor over de staatkundigpolitieke relatie tussen Nederland en Suriname 1954-1961.

manet van montfrans is als docente Franse taal- en letterkunde verbonden aan de vakgroep Europese Studies van de Universiteit van Amsterdam. Zij doet een promotie-onderzoek naar het postmodernisme in de Franse literatuur en is literatuur-recensente van NRC Handelsblad.

leo morpurgo (1924). Nestor van de Surinaamse journalistiek. Hoofdredacteur sinds 1961 van het dagblad De Ware Tijd.

amber nahar (1954). Docente. Publiceerde verhalen in onder meer Preludium (1988), Verhalen van Surinaamse schrijvers (1989) en Hoor die tori! (1990).

jit narain (1948). Arts. Dal Bhat Chatni (1978) was de eerste poëziebundel in het Sarnami. Gevolgd door nog vier bundels, plus verzamelde poëzie in India. Redacteur van het tijdschrift Sarnami, auteur van een leerboek-Sarnami (met Theo Damsteegt). Ontving in 1987 de Rahman Khan-prijs voor Sarnami literatuur.

andré pakosie (1955). Winti-geneeskundige/consulent en kenner van de Aucaanse cultuur. Schreef proza en poëzie in het Aucaans, Sranan en Nederlands (elf uitgaven). Werkte mee aan verschillende tv- en radioprogramma's.

gemma pappot (1941) is docente Franse Letterkunde hbo. Publiceerde een Sade-biografie in 1964. Publiceerde artikelen in voornamelijk literaire tijdschriften en vertaalde werk van o.a. Sade, Valéry, Diderot, Marivaux en Labiche.

theo para (1954). Publicist, hoofdredacteur van het tijdschrift Mokro. Moest na de moord op de eerste hoofdredacteur van dit blad, Bram Behr, en het verschijningsverbod ervan, zijn werk buiten Suriname voortzetten. Nieuwste boek: Revolutie als hossel.

hugo pos (1913). Jurist, onder meer werkzaam als rechter in Suriname en Nederland. Publiceerde toneel, kwatrijnen, reisverslagen en verhalenbundels (laatste: Het mausoleum van de innerlijke vrede, 1989). Doet zijn levensverhaal in Oost en West en Nederland (1986), opgetekend door Jos de Roo.

celestine raalte (1948). Debuteerde in 1989 met de bundel Akwenda/Streven, poëzie in het Sranan met Nederlandse vertaling.

anil ramdas (1958). Studeerde sociale geografie in Amsterdam. Werkt frequent mee aan De Groene Amsterdammer. In 1988 verscheen De strijd van de dansers; biografische vertellingen uit Curaçao.

astrid roemer (1947). Schreef romans, novellen, columns, toneelstukken. Haar laatste grote roman is Levenslang gedicht (1987). Schreef in 1990 een scenario bij de viering van de Immigratieherdenking van de Javanen: Sarang anget.

wim rutgers (1941). Leraar. Criticus van de Amigoe en Ons Erfdeel. Publiceerde onder meer Dubbeltje lezen, stuivertje schrijven; over Nederlandstalige Caraïbische literatuur (1986) en Bon dia! Met wie schrijf ik? over Caraïbische jeugdliteratuur (1988).

shrinivāsi (1926). Was onderwijzer. Publiceerde een tiental dichtbundels, waaruit Geert Koefoed de bloemlezing Een weinig van het andere (1984) samenstelde. Herhaaldelijk bekroond, onder meer met de Gouverneur Currieprijs (1974).

michaël slory (1935). Leraar Spaans. Publiceerde meer dan dertig dichtbundels, waaruit Michiel van Kempen de bloemlezing Ik zal zingen om de zon te laten opkomen (1990) samenstelde. Herhaaldelijk bekroond, onder meer met de Literatuurprijs van Suriname 1983-1985.

surianto (1937). Onderhoofd Personeelszaken Academisch Ziekenhuis Paramaribo. Debuteerde in 1986 met Aruming melathi/De geur van melatie, poëzie in het Javaans en Nederlands. In 1990: Tetesing bun adi / Edele dauwdruppels.

jan versteeg (1947). Studeerde Franse taal- en letterkunde. Vertaalde werk van Stendhal, Sand, Sarraute, Céline, Bataille, Duras, Konràd en anderen. Publiceert regelmatig artikelen in Maatstaf, Bzzletin, De Gids, De Revisor en schrijft af en toe voor NRC Handelsblad. Bereidt in Groningen een proefschrift voor over de romans en verhalen van Georges Bataille.

dorus m. vrede (1949). Saramaccaner. Onderwijzer. Schrijft in verschillende talen; poëzie, liedjes en verhalen: Rond het sterfbed van mijn dorp (1987).

g.d. van wengen (1926). Medewerker Rijksmuseum voor Volkenkunde Leiden. Promoveerde op De Javanen in de Surinaamse samenleving (1973). Voorts The cultural inheritance of the Javanese in Surinam (1975).

joanna werners (1953). Publiceerde twee romans: Droomhuid (1987) en Zuigend moeras (1990).

paul woei (1938). Studeerde onder meer aan de Academie voor beeldende kunst in Den Haag. Tal van exposities, bijvoorbeeld 17e Biennale in Saõ Paulo (1983).