De Gids. Jaargang 153

[p. 871]

Dorus M. Vrede
Twee gedichten

In de kreek
is er een vogel
die roept:
Nglelele kungellellêh
De kreek zal opdrogen
Doisikonu, vlug
haast je
haast je, vlug

Ach kinderen
laten wij ons haasten
Ach kinderen
laten wij ons haasten

En wanneer
jullie weg zijn
moet je behouden
blijven
Wanneer je weg bent
moet je behouden
blijven

Wan fow dee a kiiki / ta ba ngelele kungellellêh / Kiiki o koti ma un biinga / Doisikonu hesi un biinga / hesi un biinga // Ma dee mi ooh / hesi bo go / Ma dee mi ooh / hesi bo go // Tee un go baa / wan mu dede / Tee un go baa / wan mu dede

[Saramaccaans]

[p. 872]

 

Als de aleketrom

 

niet klinkt

 

op een manier

 

zodat Sa Lomenti

 

siddert van boven

 

naar onder,

 

kan ik niet dansen

 

 

 

Als zij de apodo

 

niet bereidt totdat

 

het romig is

 

en zij het mij

 

dansend toedient

 

in een kalebas

 

terwijl de trom mijn

 

oren streelt,

 

kan ik niet drinken

 

 

 

Als mijn hut niet

 

langs de Cottica staat,

 

omringd door pinapalmen

 

met hun gitzwarte trossen

 

 

 

Als mijn korjaal

 

niet geschilderd is

 

in de mooiste kleuren,

 

kan ik niet meer

 

de naam Aucaner dragen

Efu na aleke dôn / na e piki / eke fa a fiti / meke Sa Lomenti / seki en sikin / fu ta tee a ondo / mi a poi dansi // Efu a no massi / na apodo / tee a dee so tililiii so / dansi tyai en gi mi / ini wan kabasi / ala di a dôn / e pele moi moi / mi a poi diingi en // Efu mi oso / no taanpu / see Cotticaliba / lonboto anga / pinabon / anga de bonsu / fu den / so giligili so // Efu mi boto / no maiki / anga din moi klolu / mi a poi tyai a nen / fu Okanisi môô

[Aucaans]