De Gids. Jaargang 153

[p. 792]

Michaël Slory, foto Vincent Mentzel

[p. 793]

Michaël Slory
Vier gedichten

Meisje over straat

Fris en vrolijk
loopt het meisje,
zwarte huid,
gele kralen.

Een lang blauw gebloemd hemd.

Een hond blaft.

Is dat om mij?

Is dat om haar?

Is dat om ons?

Fris en vrolijk
loopt het meisje,
zwarte huid,
gele kralen.

Fris en vrolijk
loopt het meisje
tussen de plassen
op de straat.

[p. 794]

In de wei

Zal het
een vredeslied zijn,
wit,
dat opwiekt
als een witte reiger?

Zal het
een vredeslied zijn?

Vlak voor het voorhoofd
van een paard
sprong hij op
onder de late schemering,
vlak voor het voorhoofd
van een paard.

Zal het
een vredeslied zijn
dat zich wendt
en keert
vlak voor uw hart
en uw gezicht?

Voorbij de laatste slag,
voorbij de laatste stap.

En nu voorgoed voor vriendschap.

[p. 795]

Verliefd op mijn land Suriname

Mooier
werd mijn nacht
toen ik jou omhelsde,
mijn land.

De blauwe borsten
van jouw sterren.

Jouw zijde van groene mossen.
En in jouw dijen
jouw watervallen.

Heb je mijn stem
dan niet gehoord?

Ik wil gáán...
alleen als jíj
niet meer zou bestaan!

Ze hebben jou bestolen
al die jaren?

Neem mijn kus
tot jouw banier!

[p. 796]

Een ander jaar nadert

De toren gonst
de zang van het carillon.

Het jaar dat gaat,
het andere dat aan komt breken.

Zo dadelijk
moet ik ook weer oversteken,
om op zoek te gaan
naar een nieuwe bron.