De Gids. Jaargang 151

[p. 768]

Jan Kostwinder
Drie gedichten

Briefje

Wie poëzie schrijft
moet niet steeds proberen
slim te zijn - slim zijn
kun je leren. Ik schrijf
liever over toen ik dertien was,
het liefste meisje van mijn klas,
het briefje dat dichtgevouwen
op mijn tafel lag.
Ik begreep het niet -
niet omdat ik nog geen Engels
las. Maar Engels zou ik leren.

[p. 769]

Liaison
(Wilfred Smit indachtig)

Je draait je op je zij -
even vergeten hoe dichtbij
iemand een hand in het vuur stak -
omkeerbaarheid van het gekarteld
blad. Even vergeten dat jij naast mij
lag - naast jou ligt de steen,
een vrucht die openbarst -
de zaden waaien nergens heen.

[p. 770]

Netsuke

Zo kaal als de ivoren monnik in mijn jaszak
zal ik worden. Denk je in, een rol papier
tussen zijn twee handen, dicht beschreven,
uitgevouwen voor eenieder die nog wat
nerveus is. - Twee handen? Wie als hij
de symmetrie kan vinden heeft er drie.

Wij spreken van vertrouwen en een volle asbak,
en hij buigt licht voorover, met een grijns
die malicieus is -
De rol papier heb ik wit gewreven met mijn duim
terwijl ik al maar vragen stelde aan wie
op de drempel staande niets meer zei.