De Gids. Jaargang 151(1988)– [tijdschrift] Gids, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 359] [p. 359] Jaap Oostermann Vijf gedichten Gezinsleven Er blijft altijd wel iets te vermelden dat nog gebeuren moet: de laatste bomaanslag, het wedstrijdverloop dat volgt op het open massagraf De glimlach waarmee het bloed zich met de modder mengt en regentijd het enig voorstelbare is Terwijl in de kamer hiernaast de kinderen slapen; blootgetrapt de één, de ander liggend onder het zwarte raam waarin het ongeloof een testbeeld is (uit: modern realisme) [pagina 360] [p. 360] Brahms in Ischl, juni 1896 Knoesten in het hout, boomschors doorlopend achter de versleten jas, op papier geen spoor van een leitmotiv Grind onder witte kozijnen, van buiten kijk ik toe en zie de blik op die binnenwereld, stilgelegd door het oog van fellinger De arm gelegd om de leuning van de tuinstoel, laat licht op porselein, wegstervende klarinetklank, nog even stokkend- weerbarstigste syncope [pagina 361] [p. 361] Op ooghoogte Het gevaar van het bezonken avondrood is hier alom aanwezig en het geblaf bij een bungalow met ligboxstal - in het voorbijgaan boerderij genoemd laat de ballon van het kind in de eeuwenoude kruisdoornhaag knallen Aan de waterkant: zo moet ik hier ook eens gelegen hebben; dezelfde fiets in hetzelfde riet, verwerkt in landschap dat verworden is waar het vergaan is De fuut met het jong op de rug zwemt wat zij kan voor de waterrat haar bereikt, of de witte streep die het vliegtuig trekt dat op deze hoogte - gezien de snelheid - takken doet breken nog voordat het netvlies zich een beeld heeft gevormd, voordat de geur het neusgat bereikt, het oog uitsteekt de droom doorklieft (uit: laagland) [pagina 362] [p. 362] Hoe het was, hoe het weer worden zal, hoe het zaad het zand verdringt, geen merkteken geen windwijzer de noodzaak van de groei zoals die alleen bestaat in het verre verschiet en verschoten raakt (uit: laagland) [pagina 363] [p. 363] Eigentijdse geschiedenis Uitzicht uit een barak, op die plek nu een foto van dat interieur: zwart-witte ontreddering in een houten karkas, de harde brits waarop wiesel lag en zichzelf nu aanwijst - Gevangen in een snapshot, leed dat niet verzinkt in de stroom van lethe Alles weggevaagd, alleen beelden in nog natte inkt aan mijn vingers gespiegeld: afdruk van ontzetting verwerkt in daden, pijn toevertrouwd aan woorden: de prijs voor vrede (uit: modern realisme) Vorige Volgende