De Gids. Jaargang 150

[p. 555]

J. van Tooren
Acht Tanka

Heel die zomerdag
ijlden de golfjes voorbij
glinstrend over 't ven;
langs het bloeiend schiereiland
tot de oever, hoe lichtgroen ook.

*

Zwart staan de kruisen
van molens langs de einder,
maar hoog uit het blauw
daalt een vlucht vederwolken
als veel vleugels, neerstrijkend.

*

Kleine bergtempel;
is hij eindelijk bereikt
-volledig ledig;
maar in een ronde spiegel
opeens-je eigen gezicht.

*

Ik meende er lag sneeuw,
zo wit, de tuin; maar buigend
onder het raambint
zag ik hoog aan de hemel
doodstil, de maan schitteren.

*

[p. 556]

 

Op donker water

 

tussen haar aangevreten

 

gescheurde blaren

 

een witte waterlelie

 

ongerept en wijdopen.

 

 

 

*

 

 

 

Jij plantte een goud-es

 

aan het Noorden van ons huis

 

voor een schijn van zon;

 

aan 't Noorden van mijn leven

 

wuiven zijn gouden takken.

 

 

 

*

 

 

 

Wanneer een ster sterft -

 

lichtjaren lang blijft zijn straal

 

aan de aarde raken;

 

als ons lief gestorven is

 

hoe lang nog straalt zijn wezen!

 

 

 

*

 

 

 

Door matte, natte

 

blaren van de nazomer

 

schijnt de morgenzon;

 

vertel jezelf vanavond

 

jouw eigen lieve leven.