De Gids. Jaargang 146

[p. 56]

Rommert Boonstra

er zaten barstjes
in de schaal van het ei
dat komt nooit meer goed
zei mijn vader
en haalde het uit het nest

hij tikte het verder kapot
tegen een steen
in een wanhopige poging misschien
om de raadselen des levens
voorgoed te ontraadselen
zodat niemand meer zou hoeven sterven
op deze aarde

het raadsel was klein en bloedig
en het bewoog
totdat het niet meer bewoog
en er nog niets was opgelost

toen hij later zelf stierf
mijn vader
zag dat er heel anders uit
alsof hij gewoon op de vloer was gaan liggen
en elk ogenblik
zijn ogen open kon doen
om te zeggen:
dat komt nooit meer goed