De Gids. Jaargang 145

[p. 539]

Jacobus Bos
Buiten bereik

Ook ik verlang naar je zo
als hij naar haar nog niet
langer dan een armlengte

weg: zo voelt het wanneer

van twee één gaat: zo een
over alles heersend niets -

Wie blijft laat zich minder

na dan wie weggaat zich
schuilhoudt in de ander

met voetstappen van grint.

Hij voegt zijn zwijgen bij
haar zwijgen, in hem
maakt de dood zich klaar -

[p. 540]

Du coors die doot, du liets mi tleven.

 

Voor de achterblijver is het

 

erger omdat die achterblijft:

 

 

 

zo kent hij zich het liefst,

 

 

 

liefde en dood nabij - Zo

 

ook denkt hij zich blind aan

 

haar, onverdreven pijn die

 

 

 

in hem leeft in hem beweegt

 

zich tot niets laat sussen.

 

 

 

Hier houdt het niet op alleen

 

omdat dit woord dat andere

 

 

 

tot hun eigen verbazing

 

 

 

zo wit en kalm uitvlakt: hij

 

wist dat hij de enige zou

 

zijn die zich hem herinnert -

[p. 541]

Dat was gheselscap goet ende fijn,

 

Hij voert zijn kraai wroeging

 

over vroeger en zijn kraai

 

 

 

kan hem niet troosten - Land

 

 

 

schappen draagt de kraai aan

 

luchten, dan zijn eigen zang

 

van afscheid en vaarwel: hoe

 

 

 

liefde steeds een steen werd

 

 

 

en dood nimmer met zich mat.

 

Niets restaureert zich wat

 

zich niet heeft voorbestemd:

 

 

 

zelfs een kraai overleeft de

 

val in deze afgrond niet -

[p. 542]

Het sceen teen moeste ghestorven sijn.

 

Zo wakend tussen laatste maal

 

tijd en laatste sigaret zijn

 

 

 

gezicht compleet leeg kijken

 

 

 

buiten ieders bereik - Waar

 

ben je gebleven? Hij moet

 

wel lijden: wat was zal zijn

 

 

 

herhaalt zich sedert eeuwen

 

 

 

hoe op de juiste manier alles

 

verkeerd gaat en afloopt,

 

zijn geheim is mijn geheim:

 

 

 

ik houd meer van je dan ik

 

ooit van je zou houden -

 

 

 

Egidius, waer bestu bleven?

 

Mi lanct na di, gheselle mijn;

 

Du coors die doot, du liets mi tleven.

 

Dat was gheselscap goet ende fijn,

 

Het sceen teen moeste ghestorven sijn.