De Gids. Jaargang 144(1981)– [tijdschrift] Gids, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 215] [p. 215] Albert Jan Govers Vijf gedichten Apriori Vanuit mijn bolwerk kijk ik naar de politiek mens en bedrijf vooruitgangskul Ik speel mijn platen muziek der vriendschap empathy en maak een afspraak met de poëzie Namen? och misschien valt het niet goed in 't ritme van het vers Mal Waldron zonder vriendschap geen jazz en Achterberg natuurlijk die het vers herschiep [pagina 216] [p. 216] Mijn vader haalde februari niet Een vadervers schrijf ik niet heb ik gedacht O, die jaren dat ik dacht met mijn vader gaat het niet het kan nooit mooi blijven met mijn koele vader Hij die mij vreemd was en dat nooit geweten heeft, hij die mij naar zijn beeld herschiep ‘o vader wij zijn samen geweest in de langzame trein zonder bloemen’ Zo kun je geen kostwinner worden met dichten wordt kostbare tijd verspild je moet werken dat moet altijd, altijd ‘o vader wij zijn samen geweest in de langzame trein zonder bloemen’ Toen je al kouder werd die januarinacht en in een laatste waan nog dekking zocht - halfdood, je laatste order: Vuur! - kon ik bijna bidden tegen elke rede in dat je eenmaal de ogen op zou slaan als een profeet en zingen, nu eindelijk zingen: ik ben een ander [pagina 217] [p. 217] Vrede voor Wim Hazeu Na Vietnam is acht jaar niets gehoord over wapens daar toegepast in geslaagde proeven De fabriek bestaat nog wel maar produceert rijwielonderdelen De amerikaanse kerken hebben hun aandelen vastgehouden Switchen naar fragmentatiebommen is geen kunst Kunst is dat niemand erover schrijft [pagina 218] [p. 218] Vijftig voorbij voor Harry Scholten Hoe laat je aankomt, Bags’ Groove Roomse muziek, met spijkers op een carillon terwijl een atonale gnoom omzichtig voortplinkt noot voor noot dissonerend met het Gregoriaans om van te rillen De jaren vijftig zegenend met de nieuwe smakkers van de bop, die hier zo droog en ingetogen klinkt: de hogepriester Monk en Miles de monnik die op eierschalen wandelt [pagina 219] [p. 219] Creatieve fusie (Dizzy Gillespie / Ray Nance) Als hij in deze kamer zat, Dizzy en na een grol terloops zijn trompet roerde, waarop Chick in mijn toetsen schoof, hoor dan! hoe ijselijk getimed Nance's viool inkomt met zijn astrante dubbelstreek, het tintelend genot waarmee hij Dizzy opzweept (hij anticipeert vóór een bazuin is vernomen) Dizzy's blues een viool die niets van zin heeft met zigeunerjammer eerder een fier monument trompet en viool voeden elkaar als klei en water, onvervreemdbaar als een stenen vaas Vorige Volgende