De Gids. Jaargang 142

[p. 626]

Hans Vlek
Drie gedichten

Mijn leegte van leven:
niets te protesteren nu
niemand te kussen hier
en nu, dien ik te dichten
door het woord nu het ons
allen zeer goed gaat

Mijn deel is eenzaamheid
en een goed belegde boterham
waar ik niets voor doe
ik dichter verlichter en oplichter
der welvarende menigte
waarin ik funktioneer en masturbeer
hoewel dat ook niet helpt
de leegte te vervullen

Dan maar sjoelbakken, schrijven en
niet lullen, optimistisch blijven
bij een kans op liefde of poëzie nu
het ons allen te goed gaat
met n.b. het sonnet weer in de mode

poëzie is een ontmoeting
tussen u en mij ik en jij
in vrije vorm verenigd

mijn medicijn
tegen leeg en eenzaam zijn

[p. 627]

Eenvoudig recept

 

Dit is vers, niet

 

oudbakken, maar vers

 

van woorden een kadetje

 

een zacht broodje voor hen

 

die geen tanden hebben

 

 

 

Dit is vers, van

 

de lever, gekookt

 

óok lekker op brood

 

 

 

dit is gedicht zonder

 

uitzicht dan op schrift,

 

zo maar, op nieuw, vers

 

begonnen als een kind

 

dat iets te spelen vindt.

Het woord en hartslag
mond en adem oog en oor
heb ik nog, mijn haren
echter, vallen uit

Ik klop van adem en hartslag
Ik loop van woord naar oor
maar meestal loopt dat door

ik zie het leven
het streven naar meer
het sterven van honger
ik zie het doodgaan

Ik adem mee ik spreek mee:
we hebben het goed..., maar
gedijt in dit klimaat nog
taal, als teken van onrust,
van leven?

Oorlog ging voorbij
Honger is gebleven -