De Gids. Jaargang 139

(1976)– [tijdschrift] Gids, De– rechtenstatus



[pagina 392]
Peter L.L. van der Mark Vier gedichten Lastige Amsterdammers Geef mij mijn vrijheid en ik zal laten zien wie ik ben eindelijk uiteindelijk zal ik zijn zijn als nooit tevoren: een ongemanierde stedeling met haar over zijn oren een vloek voorin de mond en een vuistslag voor het gezicht dat mij onwelkom is zo zal ik zijn elke dag weer Vader tijd In zichzelve rustend zit hij daar om zijn slaap grijs haar vergeten de vouw in de pantalon Wie het waagt hem aan te spreken krijgt een grom Heel stilletjes trek ik aan zijn jas fluister wat woorden maak dan dat ik wegkom
[pagina 393]
Even onkwetsbaar De grauwe hemel zweet regen op mij neer geen beschutting in velden of wegen zelfs niet in woorden juist in woorden niet Ik voel mij naakt en hopeloos Een zin zonder zin zonder punt Maar met een behendig gebaar zet ik mijzelf even tussen () Vanaf verre gekomen Het zachte ronken van een vliegtuig in de verte maakt oorlog in mij opeens ben ik weer kind wakend in bange nachten oorlog was de dood die op je wachtte Je trok de dekens tot over je oren en luisterde naar wat je hoorde: het kloppen van je hart oren die suisden een piep van de spiraal Bijna vergeten wat vader zei: Sterven doen we allemaal maar ga nu maar slapen