De Gids. Jaargang 138

[p. 437]

A. de Froe
Ontmoeting in de wandelgangen

‘Er stürzt sich pathetisch in die radikale Unzufriedenheit’
Karl Jaspers, Der Sophist

Een raadsbesluit komt altijd van een god
omhoog getild door mensen die geloven
De schare die de wet niet kent wil volgen
De lorrendraaier die zo vlot bedot
Zij zingen luidkeels: onze heer is goed
Maar goden zijn belust op bloed:

Heersen en kwellen zijn als a en b
Zij worden nagejaagd door kleine mensen
De kleinste mens zit altijd in het nauw
Dromend de gruwelbeelden van zijn diepste wensen
Het kost een mensenleven voor dit spiegelbeeld
De zinnen van de jager niet meer streelt

Hoog in de schouders en met schuifelschreden
Gaat hij voorbij als had hij iets te doen
Wat niemand weet of mag vermoeden
Hij heeft zo juist geluisterd en gefluisterd
Schijnt nu te zwijgen maar men hoort nog steeds
De nagalm van het kakelen van een hoen

Wrokkend ikoon op niets dan strokarton
In 't bleek en afgemeten gemelijk gelaat
Verschietend blauw verschoten ogen
Boven, van schietkatoen, de wenkbrauwbogen
een schijnbaar rijke bron
van eindloos veel gepraat

De demon met zijn rol op 't lijf geschreven
Loerend vanuit de boom der kennis van het kwaad
En zeker van de val die komen gaat
(Van iemand anders die hij haat)
Maar het vergaat hem als zo vaak een ondermaatse god
Het kwaad voor anderen bedacht bepaalt zijn lot:
Hij heeft zich achterwaarts uit 't paradijs verdreven.