De Gids. Jaargang 138

[p. 248]

Leo Herberghs
Verzen

de wind klimt
in het gebint van
't schip. de zee
springt op tussen
de schelpen!

wrikt aan 't
klimmend gesternte!

wolken stichten
onheil zon valt als
een dolk diep
in het dal dat
adem tekort komt. gras
groeit heen over
god

[p. 249]

 

wind draagt

 

bruine kleren, loopt

 

over de laagste

 

wateren, misbaart

 

in holten

 

 

 

ratelt in bomen

 

onverstaanbaar,

 

onhollands

 

 

 

kraaien bekrassen

 

het zilver. met moeite

 

doet winter

 

zijn dagwerk, bekransend

 

het huisraad

 

 

 

zondert het af van

 

het splijtende

 

noorden

 

 

 

de wind ruikt

 

naar regen. ongebruikt

 

liggen lichtflarden

 

na te glanzen

 

 

 

ook dit

 

dooft onder

 

mijn handen