De Gids. Jaargang 136(1973)– [tijdschrift] Gids, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 151] [p. 151] Hugo Claus Polaroid-opnamen van Jezus Christus 1. Wandelende tak met iets van de vrouw bij de ribben, met lis in het middenrif (‘Dood zit in mijn heupbeen, dat van links kalk al in mijn kaken, ooit was ik als een bloem zo kleurig als bloesem zo bitter.’) Mutant. De vaderlijke toorn veranderde hem van man in mantis Hij is eetbaar, verteerbaar als de krekels van de zee. De zon blakert hem tot blaren en bladeren en as die waait naar het water. 2. Bij de dorpspomp liet hij de kinderen spelen met zijn doornenkroon. Hij wees naar een ster met een staart en zei: ‘Kijk mijn Vader knipoogt naar u allen’ Toen begon zijn rijdier te bewegen. ‘Ik zou willen’, zei hij, ‘dat de grootste zondaar onder u een stukje uit mijn oor wou bijten.’ Maar zij bleven staren naar zijn meisjesharen en nukkig gaf hij zijn poney de sporen over het zand als gemalen ijs. [pagina 152] [p. 152] 3. Een van zijn gedaanten predikte het volgende: ‘Hé, volgelingen! Wat krijgen we nu? Men wil, God betere het, geil op zuiverheid, goud door wit vervangen! Men wil, onbevlekt door het minerale, zijn zintuigen verliezen, zijn darmen loochenen, het goud van de gedachten veranderen in kleurloos lafhartig wit! Alsof het haar van mijn vader niet gekruld en verguld was! Alsof aflaten en inkeer recht geven op onsterfelijkheid! Vergeet het. God zit alleen in goud en goud is de enige reden voor een bijna redelijke glimlach’ 4. ‘Belast met kroon en pantser, ingepakt in mijn tentakels predikte ik, patser en pauper erbarmen en verlangen, ik kon geen leegte verdragen. Nu bied ik u geen wang meer aan. Ik stink als een bed met minnaars en stram als een ram dans ik soms van woede. Ik bid alleen als ik schijt (en niet meer als de Zoon van Iemand). (Daarbij, de Slet is dood.) Ik bid alleen om eindigheid.’ [pagina 153] [p. 153] 5. Toen hij de eerste koude voelde in zijn poriën en klieren gaf hij parabels op aan zijn tijdgenoten zong hij psalmen voor de armen. Soms hield hij op met ademen en zei tot zijn vader: ‘Ik heb dorst’ Toen de avonden elk jaar korter werden oefende hij zich in het sterven. Hij heeft alleen gepaard met de hoed van zijn moeder Vorige Volgende