[Commentaar]
De hoofdmoot van dit nummer wordt gevormd door vier voordrachten (in het geval van Staal de uitgewerkte tekst ervan), die zijn gehouden op he universitair lustrumcongres ‘Wetenschap en Welzijn’ van de Leidse univer siteit. Dat congres was voorbereid door een groot aantal werkgroepen, die rapporten hebben opgesteld over onderwerpen die met dit thema samenhangen. Onderwerpen en problemen die de universiteit niet tot zijn normale taak rekent. Het congres besloot daarom in een slotvergadering tot de instelling van een naast de officiële bestuursorganen van de universiteit staande coördinatieraad. ‘Wij nemen het recht dat onderzoek en onderwijs te gaan doen, dat wij nodig achten. Wij gaan onderzoek verrichten ten gunste van onderdrukte groepen in de wereldsamenleving’, aldus de ‘universitaire wanhoopskreet’ waarin het voorstel werd gedaan. De coördinatieraad zou dit onderzoek en ermee samenhangend onderwijs moeten stimuleren en met elkaar in verband brengen. ‘Het streven zal zijn dit zoveel mogelijk in de marges van de huidige universitaire struktuur gewaardeerd te krijgen, maar we schrikken er niet voor terug dit geheel buiten de universiteit om te doen, zo we daar toe gedwongen worden.’ De Gids hoopt dat dit initiatief niet alleen in Leiden de beoogde resultaten zal hebben, maar ook aan andere universiteiten navolging zal krijgen. Er is geen betere manier om aan te tonen hoezeer de universiteiten nu tekort schieten dan door het opzetten en uitvoeren van een dergelijk werkprogramma. |
|