De Gids. Jaargang 132

[p. 137]

T. van Deel
Twee gedichten

Ze zetten op hun proefwerkvel nog
Taal in plaats van Nederlands
en moeten zo ineens van mij
hun korte leven samenvatten.
Daar zit men even mee. 't Idee
dat ik straks alles lees is
voor de meesten geen bezwaar
maar wat te schrijven is de vraag.
Ik zou ze nu al kunnen zeggen
waar hun papier van vol gaat staan.
Geboorte ener broer of zus
verhuizing, opa dood of zo
sinterklaas, kerst, oud en nieuw:
momenten die het altijd doen. Het is
haast grappig van eentonigheid.
Elk jaar een paar met loeiende sirene
naar het ziekenhuis verandert aan
dit beeld niet veel: Sjoerd lijkt op Jan
Jan weer op Antje, Antje sterk op mij.

Daar heb je nu van 't jaar
warempel al de derde
spreekbeurt over kangoeroes.
Mijn hoofd staat er niet naar.
Twee keer Eskimo's was nog
te begrijpen: zo'n iglo en tòch
warm hè. Maar om alweer
te horen hoe de staart zijn
beste poot is en het rood is
op zijn haar - ik luister
met geïnteresseerd gezicht,
de pen, de glimlach klaar
en denk intussen grondig
aan iets anders.