[Commentaar]
 Men kan het met Paus Paulus volkomen eens zijn: een vrouw die zich een kind wenst moet geen voorbehoedsmiddelen gebruiken. Wat moet nu een gehuwde vrouw doen die zich geen kinderen meer wenst? De pauselijke wijsheid opent haar een tweetal mogelijkheden: Ten eerste het voortbrengen van een ongewenst kind; ten tweede scheiding, zo niet van tafel, dan toch van bed. Want men moet de kat niet op het spek binden. Er is een tijd geweest dat theologen alles wisten. Zij werden daarbij, naar eigen zeggen, door de geest geleid. Later is herhaalde malen gebleken dat herder en schapen het slachtoffer waren geworden van duimzuigerij. Telkens weer wanneer de accountant de boeken van de theoloog narekende bleek een tekort. Het vertrouwen, het krediet verdween, en het faillissement kwam naderbij.
Wil de Paus werkelijk ongewenste kinderen of verprutste huwelijken? Het is nauwelijks denkbaar. Maar hij riskeert ze om iets anders. En dat andere is niets anders dan een volslagen defecte visie op de natuur. Een visie die men een schooljongen niet kwalijk kan nemen, maar die heden ten dage tijdens de puberteit pleegt te worden overwonnen. De volstrekt onbijbelse en aantoonbaar onmenselijke visie namelijk dat de natuur goed voor de mens zou zijn. Het is doodzonde dat vele mensen de bijbel zo slecht lezen of verstaan. - (dF) |
|
Auteursrechtelijk beschermd