De Gids. Jaargang 131

[p. 116]

Gerard den Brabander
Nagelaten gedichten

De vrouw, het liefste kind van God,
heeft Hij de aardse man geschonken,
om hem te leiden, toe te lonken,
omdat de vent anders verrot,

rondslenterend door landerijen,
de bossen en het droef moeras,
dat iedereen vermoordt met gas
waarin geen adem kan gedijen.

De vrouw schreed met haar ranke voet
door 't laffe vocht. De waterlelie
werd voor de zwerver 't Evangelie
waarvoor hij vechtende verbloedt.

Wanneer zij kijkt baart heel de wereld vogels
die kwetterend en krijsend haar aanbidden.
Maar duikt een havik in hun midden,
dan loost haar blik de dodelijkste kogels.